PSR B1919+21
PSR B1919+21 – pulsar, znajdujący się w gwiazdozbiorze Liska, którego okres obrotu wynosi 1,3373 sekundy. Długość impulsu to 0,04 sekundy. Obiekt ten to pierwszy odkryty pulsar (zidentyfikowany w lipcu 1967 roku przez Jocelyn Bell Burnell). Początkowo nadano mu oznaczenie CP 1919. Jest również znany pod nazwą kodową PSR J1921+2153.
| |||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||
| Gwiazdozbiór | |||
|---|---|---|---|
| Rektascensja |
19h 21m 44,815s | ||
| Deklinacja |
+21° 53′ 02,25″ | ||
| Odległość |
2283,12 ly | ||
| Charakterystyka fizyczna | |||
| Rodzaj gwiazdy | |||
| Masa |
~1,4 M☉ | ||
| Promień |
~1,4 × 10-6 R☉ | ||
| Wiek |
16 milionów lat | ||
| Alternatywne oznaczenia | |||
| |||
Odkrycie edytuj
Zanim odkryta została faktyczna przyczyna wysyłania sygnałów elektromagnetycznych przez pulsar, jego badacze – Bell oraz jej promotor Antony Hewish rozważali dosyć poważnie możliwość istnienia życia pozaziemskiego:
W gruncie rzeczy nie wierzyliśmy, że otrzymujemy sygnały od innej cywilizacji, ale oczywiście taka koncepcja nurtowała nasze umysły, jako że nie mieliśmy żadnych dowodów na to, że mamy do czynienia z całkowicie naturalną emisją promieniowania radiowego. To bardzo ciekawa sprawa - jeśli komuś wydaje się, że udało mu się wykryć ślady życia gdzieś we Wszechświecie, jak w rozsądny sposób ogłosić takie wyniki badań? Komu powiedzieć o nich w pierwszej kolejności?
Zaobserwowane zjawisko otrzymało humorystyczne miano: "Małe zielone ludziki 1", które funkcjonowało w środowisku naukowym, zanim badaczom Thomasowi Goldowi oraz Fredowi Hoyle'owi udało się poprawnie określić źródło rejestrowanych sygnałów i stwierdzić, że jest nim bardzo szybko obracająca się gwiazda neutronowa o silnym polu magnetycznym.
Kontrowersje związane z Nagrodą Nobla edytuj
W roku 1974, kiedy Hewish oraz Martin Ryle otrzymali Nagrodę Nobla z fizyki za pracę w dziedzinie radioastronomii oraz pulsarów, Fred Hoyle zgłosił skargę, oświadczając, że współlaureatką powinna zostać również Bell Burnell[1].
Nawiązania w kulturze edytuj
Brytyjski post-punkowy zespół Joy Division wykorzystał graficzne przedstawienie impulsów radiowych wysyłanych przez PSR B1919+21 jako motyw na okładce swojego debiutanckiego albumu, "Unknown Pleasures".
Przypisy edytuj
- ↑ Horace Freeland Judson: No Nobel Prize for Whining. The New York Times, 2003-10-20. [dostęp 2013-04-18]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- PSR B1919+21 w bazie SIMBAD (ang.)