Pałeczka nosacizny
Pałeczka nosacizny (Burkholderia mallei) – to Gram-ujemna, nieprzetrwalnikująca, bezotoczkowa, urzęsiona biegunowo pałeczka będąca przyczyną nosacizny. Drobnoustrój został opisany po raz pierwszy przez Löfflera i Schutza w 1882 roku.
Kolonia pałeczki nosacizny na agarze krwawym | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Burkholderia mallei |
Nazwa systematyczna | |
Burkholderia mallei (Zopf 1885) Yabuuchi et al. 1993 |
Fizjologia i morfologia edytuj
Bakteria wzrasta na pożywkach prostych w warunkach tlenowych. Na agarze kolonie wyrastają po około dwóch dniach i przyjmują barwę szarą. Starsze hodowle mogą mieć inny wygląd morfologiczny bakterii (łańcuszki etc.). Rezerwą węgla jest kwas hydroksymasłowy.
Wrażliwość edytuj
Pałeczka nosacizny może przeżyć w środowisku zewnętrznym nawet kilka tygodni, jednak jest wrażliwa na czynniki zewnętrzne (światło słoneczne, fenol). Antybiotykami aktywnymi wobec drobnoustroju jest tetracyklina, chloramfenikol oraz streptomycyna.
Synonimy edytuj
Czasami spotykaną nazwą drobnoustroju jest Pseudomonas mallei. Inne, starsze nazwy to Acinetobacter mallei, Malleomyces mallei, Loefflerella mallei.
Bibliografia edytuj
- Podstawy Mikrobiologii Lekarskiej. PZWL, Warszawa 1979. Praca pod redakcją Leona Jabłońskiego. ISBN 83-200-0181-1. Strona 278-280