Państwowe Gospodarstwo Leśne

Państwowe Gospodarstwo Leśne – jednostka organizacyjna Ministerstwa Leśnictwa istniejąca w latach 1949–1991, powołana w celu utrzymania trwałości i ciągłości użytkowania dla zaspokojenia obecnych i przyszłych potrzeb gospodarki narodowej w zakresie produkcji drzewnej i niedrzewnej.

Minister Leśnictwa sprawował zwierzchnie kierownictwo, nadzór i kontrolę nad Państwowym Gospodarstwem Leśnym.

Dekret z 1944 r. o przejęciu lasów edytuj

Na podstawie dekretu PKWN z 1944 roku o przejęciu niektórych lasów na własność Skarbu Państwa lasy i grunty leśne o obszarze ponad 25 ha, stanowiące własność lub współwłasność osób fizycznych i prawnych przeszły na własność Skarbu Państwa[1].

Wraz z lasami i gruntami leśnymi przeszły na własność Skarbu Państwa:

  • wszelkie śródleśne grunty, łąki i wody,
  • grunty deputatowe administracji i straży leśnej,
  • wszelkie nieruchomości i ruchomości położone na terenie obiektu leśnego, przechodzącego na własność Skarbu Państwa, niezależnie od swego przeznaczenia,
  • wszelkie nieruchomości i ruchomości, służące do prowadzenia gospodarstwa leśnego (zabudowania, urządzenia techniczne, transportowe, komunikacyjne) niezależnie od swego położenia,
  • wszelkie zapasy materiałowe (remanenty) zarówno w lesie, jak i zakładach przemysłowych, przechodzących na własność Skarbu Państwa. Administrację obiektów przejętych na własność Skarbu Państwa sprawował Minister Rolnictwa i Reform Rolnych za pośrednictwem administracji Lasów Państwowych.

Na podstawie ustawy z 1948 r. o przejściu na własność Państwa niektórych lasów i innych gruntów samorządowych przejęto lasy i grunty leśne należące do samorządów[2].

Na podstawie dekretu z 1947 r. ustanowiono urząd Ministra Leśnictwa[3].

Powołanie Państwowego Gospodarstwa Leśnego edytuj

Na podstawie ustawy z 1949 r. o państwowym gospodarstwie leśnym ustanowiono Państwowe Gospodarstwo Leśne[4][5]. Ustawa z 1949 r. zniosła przepisy dekretu z 1936 r. o państwowym gospodarstwie leśnym oraz ustawy z 1937 r. o państwowym gospodarstwie leśnym[6][7].

Zakres działania gospodarstwa edytuj

Państwowe Gospodarstwo Leśne obejmowało całokształt gospodarki w zakresie:

  • hodowli, ochrony i urządzenia lasu,
  • ścinki i wyrobu podstawowych asortymentów surowca drzewnego,
  • wywozu drewna z lasów do składów przy kolejach, drogach wodnych i kołowych, jak również do położonych przy lasach, obróbki drewna,
  • pozyskiwania nasion, żywicowania oraz pozyskiwania kory garbarskiej i karpiny,
  • prowadzenia gospodarki łowieckiej, rybackiej, rolnej i torfowej,
  • pozyskiwania wszelkich innych użytków gospodarki niedrzewnej,
  • melioracji gruntów leśnych i nieleśnych, budowy dróg leśnych, zabudowy potoków górskich, budowy i utrzymania budynków i budowli, związanych z gospodarstwem leśnym.

Pojęcie lasu według ustawy edytuj

Za lasy w rozumieniu przepisów ustawy uważano grunty leśne wraz z drzewostanem.

Z kolei za grunty leśne uważano grunty:

  • które w chwili wejścia w życie ustawy znajdowały się pod uprawą leśną,
  • które znajdowały się pod uprawą leśną, a na których nie zostały dokonane trwałe zmiany uprawy leśnej na inny rodzaj użytkowania,
  • które zostały przeznaczone pod uprawę leśną.

Ochrona lasów edytuj

Obowiązywało zachowane wszystkich gruntów leśnych o zwartej powierzchni co najmniej 0,1 ha i trwałe utrzymane ich pod uprawą leśną.

Zmiana uprawy leśnej na inny rodzaj użytkowania dokonywano jedynie w przypadkach, gdy zmiana taka:

  • wynikała z gospodarczych lub administracyjnych potrzeb państwowego gospodarstwa leśnego,
  • uzasadniona była interesem publicznym,
  • uzasadniona była interesem obrony lub bezpieczeństwa Państwa,
  • przewidziana była w prawomocnych miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego albo niezbędne była dla realizacji narodowych planów gospodarczych.

Sposoby gospodarowania w lasach edytuj

Gospodarka w lasach państwowych oparta była o wytyczne narodowych planów gospodarczych i dążyła do urzeczywistnienia następujących zadań:

  • utrzymanie trwałości i ciągłości użytkowania dla zaspokojenia obecnych i przyszłych potrzeb gospodarki narodowej w zakresie produkcji drzewnej i niedrzewnej,
  • zwiększenie naturalnej produkcyjności lasu,
  • zabezpieczenie korzystnego wpływu lasu na klimat kraju, gospodarkę wodną oraz na zdrowie i kulturę ludności.

Gospodarka w lasach państwowych oparta było na planach urządzenia gospodarstwa leśnego, sporządzonych oddzielnie dla każdej jednostki gospodarczej.

Wyłączanie obszarów leśnych z gospodarstwa edytuj

Poszczególne obszary wyłączono z gospodarstwa i przekazywano pod zarząd innych ministrów, z przeznaczeniem na:

  • terenowe cele wojskowe, jeżeli osiągnięcie tych celów wymagało objęcia zarządu tymi obszarami przez władze wojskowe,
  • potrzeby doświadczalne i dydaktyczne wyższych szkół leśnych,
  • potrzeby związane z ochroną granicy Państwa i wybrzeża morskiego,
  • potrzeby uzdrowisk posiadających charakter użyteczności publicznej oraz zakładów społecznych służby zdrowia, społeczno-opiekuńczych, jak również stałych urządzeń wypoczynkowych i sportowych,
  • potrzeby rozwojowe osiedli oraz przemysłu, górnictwa i handlu,
  • tereny ochronne obszarów wodnych (źródła, tereny wodonośne), służących dla celów zaopatrzenia wodociągów w wodę.

Gospodarka finansowa gospodarstwa edytuj

Gospodarka finansowa przedsiębiorstw gospodarstwa prowadzona była zgodnie z zasadami obowiązującego systemu finansowego na podstawie planów finansowych, zatwierdzonych przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrami:Leśnictwa oraz Ministrem Skarbu. Szczegółowe zasady rachunkowości ustalał Minister Leśnictwa w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, Ministrem Skarbu i Prezesem Najwyższej Izby Kontroli.

Powierzchnia lasów edytuj

Według danych Rocznika Statystycznego z 1961 r., 1981 i 1997 ogólna powierzchnia lasów przestawiała się następująco (w tys. ha)[8][9][10]:

Lata Ogółem Lasy państwowe Lasy niepaństwowe Zalesienie w %
1946 6462,7 5 727,8 741,9 20,8
1949 6762,9 5 794,6 741,9 21,7
1950 6 914,9 5 888,3 1 026,6 22,2
1952 7 164,1 6 022,8 1 141,3 22,8
1955 7 402,5 6 180,9 1 221,6 22,9
1960 7 684,0 6 331,3 1 352,7 24,1
1970 8 431,6 6 800,7 1 630,9 26,6
1975 8 550,8 6 917,9 1 632,9 27,0
1980 8 622,0 7 067,0 1 555,0 27,3
1985 8 654,0 7 118,0 1 536,0 27,4
1990 8 694,0 7 174,0 1 475,0 27,6

Zniesienie gospodarstwa edytuj

Na podstawie ustawy z 1991 r. o lasach zniesiono Państwowe Gospodarstwo Leśne[11].

Przypisy edytuj

  1. Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 12 grudnia 1944 r. o przejęciu niektórych lasów na własność Skarbu PaństwaDz.U. z 1944 r. nr 15, poz. 82
  2. Ustawa z dnia 18 listopada 1948 r. o przejściu na własność Państwa niektórych lasów i innych gruntów samorządowych (Dz.U. z 1948 r. nr 57, poz. 456)
  3. Dekret z dnia 5 września 1947 r. o zakresie działania urzędu Ministra Leśnictwa. Dz.U. z 1947 r. nr 60, poz. 327
  4. Ustawa z dnia 20 grudnia 1949 r. o państwowym gospodarstwie leśnym. Dz.U. z 1949 r. nr 63, poz. 494.
  5. Dekret z dnia 26 października 1950 r. o zmianie ustawy o państwowym gospodarstwie leśnym. Dz.U. z 1950 r. nr 49, poz. 448
  6. Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 września 1936 r. o państwowym gospodarstwie leśnym. Dz.U. z 1936 r. nr 75, poz. 533.
  7. Ustawa z dnia 16 marca 1937 r. o zmianie dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 września 1936 r. o państwowym gospodarstwie leśnym. Dz.U. z 1937 r. nr 21, poz. 130.
  8. Rocznik Statystyczny 1961, GUS, Warszawa 1961.
  9. Rocznik Statystyczny 1981, GUS, Warszawa 1981.
  10. Rocznik Statystyczny 1997, GUS, Warszawa 1997.
  11. Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach. Dz.U. z 1991 r. nr 101, poz. 444.