Pachystachys luteagatunek krzewu z rodziny akantowatych (Acanthaceae). Pochodzi z zachodniej części Ameryki Południowej[3].

Pachystachys lutea
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

akantowate

Rodzaj

Pachystachys

Gatunek

Pachystachys lutea

Nazwa systematyczna
Pachystachys lutea Nees
A. L. P. P. de Candolle, Prodr. 11:320. 1847

Morfologia edytuj

W normalnych warunkach skąpo rozgałęziony, szybko rosnący krzew. W uprawie rośliny zwykle o zwartym pokroju uzyskiwane za pomocą inhibitorów wzrostu lub w wyniku częstego skracania pędów. Roślina o żółto-białych kwiatostanach. Białe kwiaty rurkowate wystają spomiędzy żółtych liści przykwiatowych, które utrzymują się dłużej od krótkotrwałych kwiatów.

Zastosowanie edytuj

Roślina uprawiana jako ozdobna. Większe grupy roślin dobrze wyglądają na rozległym terenie, bowiem posadzone w ten sposób gatunki są lepiej widoczne i dają ciekawszy efekt. Dotyczy to zarówno drzew i krzewów, jak i kompozycji z roślin zielnych, które mogą być elementem łączącym ogród z naturalnym krajobrazem lub stanowić centralny punkt założenia, decydujący o stylu całości. Gatunek ten uprawiany jest także na kwiaty cięte i jako roślina doniczkowa.

Uprawa edytuj

Wymagania
Gatunek uprawiany na stanowiskach jasnych do półcienistych, wilgotnych i ciepłych (w warunkach środkowoeuropejskich najlepiej w pomieszczeniu oszklonym). Należy zapewnić wystarczająco miejsca, a temperaturę podłoża co najmniej 18 °C. Gleba przepuszczalna, kwaśna.
Pielęgnacja
Wymaga obfitego podlewania i utrzymywania równomiernej wilgotności. Podłoże należy nawozić od wiosny do jesieni co 2 tygodnie, a w czasie zimy raz na miesiąc nawozem dla roślin doniczkowych. Przesadzać można rośliny po przekwitnieniu. Młode rośliny należy przycinać dla silniejszego ich rozgałęzienia.
Rozmnażanie
Za pomocą sadzonek wierzchołkowych pobieranych z młodych, niekwitnących roślin (na sadzonce powinny znaleźć się 3 pary liści). Młode sadzonki powinny ukorzeniać się okryte folią w stałej temperaturze 22 – 24 °C.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
  3. Taxon: Pachystachys lutea. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-04-09]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Wolff J.: Pielęgnujemy rośliny pokojowe, wyd. DELTA, Warszawa 1996. ISBN 83-7175-258-X
  • Wielki Leksykon Roślin 2010