Pajęcznik brązowy
Pajęcznik brązowy[3] (Arachnothera juliae) – gatunek małego ptaka z rodziny nektarników (Nectariniidae). Jest endemitem wyspy Borneo[2]. Nie jest zagrożony. Nie wyróżnia się podgatunków[4].
| Arachnothera juliae[1] | |
| Sharpe, 1887 | |
 Pajęcznik brązowy na rysunku z czasopisma „Ibis” (1887) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pajęcznik brązowy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
| |
Morfologia edytuj
.jpg)
Ciało samca osiąga długość 16,5–18 cm, a samicy 15,5–16,5 cm. Upierzenie w większości brązowe, czubek głowy pokryty białawymi piórami. Na szyi oraz grzbiecie pajęcznika brązowego znajdują się wąskie, białe, nieregularne paski. Kuper jasnożółty[5]. Długi, zakrzywiony dziób o czarnej barwie. Gardło pokryte małymi, biało-brązowymi paskami. Reszta spodnich części ciała o tym samym wzorze, ale z przewagą bieli. Żółtopomarańczowe pokrywy podogonowe[6].
Występowanie edytuj
Zasięg występowania edytuj
Gatunek endemiczny dla północnej części Borneo. W Malezji zamieszkuje stany Sarawak i Sabah, a w Indonezji prowincję Borneo Północne[5].
Środowisko edytuj
Lasy położone na wzniesieniach, na wysokościach między 930 a 3000 m n.p.m.[5]
Zachowanie edytuj
Przebywa najczęściej samotnie, w parach lub niewielkich grupach liczących do pięciu osobników[5].
Pożywienie edytuj
Pajęcznik brązowy żywi się małymi stawonogami, jagodami oraz nektarem[5].
Rozród edytuj
Obecność gniazd (wysoko na drzewach, ukrytych w naturalnie zwisających kulach z mchu i wyłożonych drobnym, włóknistym materiałem z kory[7]) zarejestrowana w marcu oraz sierpniu. W czerwcu i grudniu odnotowano wzmożoną aktywność gonad u obserwowanych samców[5].
Głos edytuj
Wysokie, piszczące dźwięki[5].
Status edytuj
IUCN uznaje pajęcznika brązowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na postępujące niszczenie siedlisk[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Arachnothera juliae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Arachnothera juliae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Nectariniidae Vigors, 1825 – nektarniki – Sunbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Whitehead's Spiderhunter (Arachnothera juliae) [online], www.hbw.com [dostęp 2018-07-20] (ang.).
- ↑ BirdForum, Whitehead's Spiderhunder [dostęp 20-07-2018] (ang.)
- ↑ Matthew L. Brady, Ryan C. Burner, First Description of the Nest of Whitehead's Spiderhunter (Arachnothera juliae, Aves: Nectariniidae), „The Wilson Journal of Ornithology”, 127 (4), 2015, s. 752–755, DOI: 10.1676/15-040, ISSN 1559-4491 [dostęp 2018-07-20] (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).