Łuskowiec indyjski

(Przekierowano z Pangolin gruboogonowy)

Łuskowiec indyjski[3], łuskowiec gruboogonowy, pangolin gruboogonowy, pangolin indyjski (Manis crassicaudata) – ssak łożyskowy zaliczany do łuskowców.

Łuskowiec indyjski
Manis crassicaudata[1]
Gray, 1827
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

łuskowce

Rodzina

łuskowcowate

Rodzaj

Manis

Gatunek

łuskowiec indyjski

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Występuje w lasach tropikalnych Indii, Pakistanu, Nepalu i Sri Lanki.

Ciało smukłe i długie, pokryte żółtoszarymi lub żółtobrązowymi łuskami. Głowa mała, trójkątna, język do 25 cm długości. Osiągają długość od 78 do 120 cm, w tym ogon 33–45 cm.

Łuskowce gruboogonowe prowadzą nocny tryb życia, większość dnia spędzając w kryjówkach lub pomiędzy skałami. Żywią się termitami i mrówkami.

Przypisy edytuj

  1. Manis crassicaudata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Manis crassicaudata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 134. ISBN 978-83-88147-15-9.