Papirus 57 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV albo V wiek. Zawiera fragmenty Dziejów Apostolskich.

Papyrus Vindobonensis Graecus 26020
Data powstania

IV/V wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Dzieje Apostolskie 4-5 †

Język

grecki

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

II

Miejsce przechowywania

Wiedeń

Opis edytuj

Zachowały się jedynie fragmenty Dziejów Apostolskich (4,36-5,2.8-10)[1].

Tekst edytuj

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].

Historia edytuj

Tekst rękopisu opublikował Peter Sanz w 1946 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 57[3].

Rękopis datowany jest przez INTF na IV albo V wiek[1].

Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. Vindob. G. 26020) w Wiedniu[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 99. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. Peter Sanz, Griechische literarische Papyri christlichen Inhalts, MPNW (Baden 1946), pp. 66-67.
  3. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.