Papuzik trójbarwny

Papuzik trójbarwny
	Erythrura trichroa
	(Kittlitz, 1833)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	astryldowate
Podrodzina	mniszki
Rodzaj	Erythrura
Gatunek	papuzik trójbarwny
Synonimy
	Fringilla trichroa Kittlitz, 1833;
	Fringilla trichroa Kittlitz, 1833;
Podgatunki
	E. t. sanfordi Stresemann, 1931; E. t. modesta Wallace, 1862; E. t. pinaiae Stresemann, 1914; E. t. sigillifer (De Vis, 1897); E. t. macgillivrayi Mathews, 1914; E. t. eichhorni Hartert, 1924; E. t. pelewensis Kuroda, 1922; E. t. clara Taka-Tsukasa & Yamashina, 1931; E. t. trichroa (Kittlitz, 1833); E. t. woodfordi Rothschild & Hartert, 1900; E. t. cyanofrons Layard, 1878;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Papuzik trójbarwny^[4] (Erythrura trichroa) – gatunek małego ptaka z rodziny astryldowatych (Estrildidae). Występuje na Celebesie, Molukach, w Melanezji i północno-wschodniej Australii (półwysep Jork).

Morfologia edytuj

Długość ciała wynosi 12 cm, rozpiętość skrzydeł 14 cm. Masa ciała 8,5–14 g. Dziób stożkowaty, ogon spiczasty. Przód głowy kobaltowoniebieski, ogon czerwonobrązowy. Pozostałe partie upierzenia trawiastozielone. Samica mniej intensywnie ubarwiona, młode matowozielone^[5].

Zasięg występowania edytuj

Zasiedla północno-wschodnią Australię, Nową Gwineę, Moluki, Celebes, Wyspy Salomona, a także archipelagi południowo-zachodniego Oceanu Spokojnego. Środowisko życia stanowią obrzeża lasów deszczowych oraz namorzyny^[5].

Lęgi edytuj

Okres lęgowy trwa od listopada do kwietnia. Gniazdo okrągłe, budulec stanowią mchy, korzenie paproci, grzyby oraz puch roślinny, wyściółkę zaś miękkie materiały. Umiejscowione jest w rozwidleniu pnia lub gałązki krzewu. W lęgu 3–4 białe jaja. Inkubacja trwa 12–14 dni. Młode stają się lotne po 20–21 dniach^[5].

Systematyka edytuj

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia jedenaście podgatunków E. trichroa^[6]:

E. trichroa sanfordi – Celebes.
E. trichroa modesta – północne Moluki.
E. trichroa pinaiae – południowe Moluki.
E. trichroa sigillifer – Nowa Gwinea i jej południowo-wschodnie wyspy, Nowa Brytania i Nowa Irlandia (Archipelag Bismarcka).
E. trichroa macgillivrayi – północno-wschodnia Australia.
E. trichroa eichhorni – Wyspy Świętego Macieja (Archipelag Bismarcka).
E. trichroa pelewensis – Palau.
E. trichroa clara – Chuuk i Pohnpei (Karoliny).
E. trichroa trichroa – Kosrae (Karoliny).
E. trichroa woodfordi – Wyspy Salomona.
E. trichroa cyanofrons – Vanuatu i Wyspy Lojalności.

Status edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje papuzika trójbarwnego za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). W 2008 liczebność populacji szacowano na około 13 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny^[3].

Przypisy edytuj

↑ Erythrura trichroa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Blue-faced Parrotfinch (Erythrura trichroa). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2013-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-20)]. (ang.).
↑ ^a ^b Erythrura trichroa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Lonchurinae Steiner, 1960 (1847) - mniszki (wersja: 2020-03-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-02].
↑ ^a ^b ^c D. Chandler, D. Couzens, E. Dunn, J. Elphic, R. Humme: Fakty o zwierzętach świata: Ptaki. Warszawa: MULTICO, 2008, s. 233. ISBN 978-83-7073-583-8.
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Erythrura trichroa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Blue-faced Parrotfinch (Erythrura trichroa). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2013-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-20)]. (ang.).

[iucn-3] Erythrura trichroa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Lonchurinae Steiner, 1960 (1847) - mniszki (wersja: 2020-03-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-02].

[fkt-5] D. Chandler, D. Couzens, E. Dunn, J. Elphic, R. Humme: Fakty o zwierzętach świata: Ptaki. Warszawa: MULTICO, 2008, s. 233. ISBN 978-83-7073-583-8.

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-02]. (ang.).

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]

[6]