Parafia św. Barbary w Borysławiu
Parafia św. Barbary w Borysławiu – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Borysławiu, w archidiecezji lwowskiej, w dekanacie Stryj, na Ukrainie. Parafię prowadzą Misjonarze Klaretyni.
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Włodzimierza Wielkiego 61a, Borysław |
| Data powołania |
1928 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| kościół | |
| Nadzór | |
| Proboszcz |
O. Krzysztof Łabędź CMF |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
4 grudnia |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°17′20,1″N 23°25′51,6″E/49,288917 23,431000
| |
Przy parafii nie rezyduje obecnie żaden duchowny. Obsługiwana jest ona przez Misjonarzy Klaretynów z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Truskawcu.
Historia edytuj
.JPG)
Pierwszą, drewnianą kaplicę w Borysławiu wybudowano w 1885. Szybko okazała się ona za mała dla napływających do miasta robotników, dlatego w 1902 zbudowano nowy, murowany kościół pw. św. Barbary. Była to filia parafii św. Bartłomieja w Drohobyczu. Parafię borysławską erygowano w 1928. W latach 1932–1935 wikariuszem parafii był bł. ks. Władysław Findysz. Tuż przed II wojną światową parafia liczyła ok. 20 000 wiernych. Oprócz kościoła parafialnego posiadała kościół w Mraźnicy (z 1934, po upadku komunizmu przekazany prawosławnym), kościół w Hubiczach (z 1936, rozebrany przez komunistów pod koniec lat 60. XX w.) oraz cztery kaplice (trzy w szkołach i jedną w ochronce).
Po II wojnie światowej Borysław znalazł się w granicach ZSRS. Komuniści znacjonalizowali kościoły. Większość parafian wyjechało w nowe granice Polski. Po upadku komunizmu ukraińskie władze przekazały kościół św. Barbary unitom. Od 1990 w Borysławiu ponownie działają księża łacińscy. W 1998 poświęcono przebudowaną z magazynu tymczasową kaplicę Matki Bożej Nieustającej Pomocy, która spłonęła w 2005.
W 2006 rozpoczęto budowę nowego kościoła. 22 września 2013 został on konsekrowany przez arcybiskupa lwowskiego Mieczysława Mokrzyckiego.