Parafia św. Bartłomieja w Staszowie
Parafia św. Bartłomieja w Staszowie – parafia należy do diecezji sandomierskiej w dekanacie Staszów.
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Szpitalna 3 |
| Data powołania |
1345 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Proboszcz |
ks. kan. Szczepan Janas |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
św. Bartłomieja (24 sierpnia), Matki Bożej Nieustającej Pomocy (27 czerwca) |
Położenie na mapie Staszowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Staszów  | |
 50°33′48″N 21°10′18″E/50,563333 21,171667
| |
| Strona internetowa | |
Parafia uzyskała od biskupa Jana Grota akt erekcyjny w 1345. Kościół parafialny zbudowany w stylu późnogotyckim w 1342. Parafia posiada księgi parafialne od 1753 roku. Pierwsze wzmianki o parafii pojawiły się około 1325. Najprawdopodobniej wydzielona została ona ze starszej i większej parafii skotnickiej. Murowany kościół został konsekrowany 21 sierpnia 1345 przez biskupa krakowskiego Jana Grota.
Patroni parafii edytuj
- Święty Bartłomiej
- Matka Boża Różańcowa
- Duch Święty
- Matka Boża Nieustającej Pomocy
Obiekty sakralne edytuj
Podstawowe obiekty sakralne tej parafii to zabytkowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Bartłomieja wraz z kaplicą Tęczyńskich oraz położony w pobliskim osiedlu kościół filialny pod wezwaniem Ducha Świętego, który posiada dwie kondygnacje – górną i dolną.
Proboszczowie edytuj
(od 1902 roku)
- ks. Wawrzyniec Siek (1902–1934)
- ks. Wacław Wodecki (1934–1937)
- ks. Ignacy Kwaśniak (1937–1955)
- ks. Wacław Nagrodkiewicz (1955–1965)
- ks. Wacław Ośka (1966–1970)
- ks. Adam Rdzanek (1970–1986)
- ks. Henryk Kozakiewicz (1986–2012)
- ks. Szczepan Janas (2012 – nadal)
Sąsiednie parafie edytuj
Parafia św. Bartłomieja sąsiaduje z: par. Kiełczyna (dek. staszowski), par. Mostki (dek. staszowski), par. Wiśniowa (dek. staszowski), par. św. Barbary w Staszowie (dek. staszowski), par. Rytwiany (dek. staszowski), par. Koniemłoty (dek. połaniecki) oraz par. Kurozwęki (dek. staszowski).
Bibliografia edytuj
- Adam Zygfryd Kończak (red.): Rocznik Diecezji Sandomierskiej 1997, Wydawnictwo Diecezjalne Sandomierz, Sandomierz 1998, ISBN 83-86862-62-9
- Agata Bazak: Parafia Świętego Bartłomieja w Staszowie 1918 - 2000, Zarys Dziejów, Sandomierz 2005.
- Agata Bazak: Kościół pod wezwaniem Ducha Świętego w Staszowie. Wotum za Papieża - Polaka Jana Pawła II, Sandomierz 2009.
- Agata Ł. Bazak: Kościół pw. świętego Bartłomieja i kaplica Tęczyńskich w Staszowie, Sandomierz 2020, ISBN 978-83-8064-816-6.
- Agata Ł. Bazak: Perła Staszowa. Kaplica Matki Bożej Różańcowej, Sandomierz 2018, ISBN 978-83-8064-617-9.
- Tomasz Bielecki: Dzieje kościoła p.w. Ducha Świętego w Staszowie na dziesięciolecie konsekracji nowej świątyni, Staszów 2006.
- Tomasz Bielecki: Zespół kościelny p.w. św. Bartłomieja Apostoła w Staszowie. Studium obiektu w 660 rocznice konsekracji świątyni, Staszów 2005.
Linki zewnętrzne edytuj
- Informacje o parafii na stronie diecezji sandomierskiej
- Wawrzyniec Siek: Opis historyczny miasta i parafii Staszów (1918) w bibliotece Polona