Parafia św. Jana Chrzciciela w Jonkowie

parafia rzymskokatolicka w archidiecezji warmińskiej

Parafia Świętego Jana Chrzciciela w Jonkowierzymskokatolicka parafia w Jonkowie, należąca do archidiecezji warmińskiej i dekanatu Olsztyn III – Gutkowo.

Parafia Świętego Jana Chrzciciela
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Siedziba

Jonkowo

Adres

ul. Księdza Hanowskiego 30
11-042 Jonkowo

Data powołania

XIV wiek

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

warmińska

Dekanat

Olsztyn III – Gutkowo

Kościół

Świętego Jana Chrzciciela

Proboszcz

ks. Krzysztof Chrostek

Wezwanie

Świętego Jana Chrzciciela

Wspomnienie liturgiczne

29 czerwca

Położenie na mapie gminy Jonkowo
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Ziemia53°49′39,504″N 20°18′32,712″E/53,827640 20,309087
Mogiły przy kościele
Kościół św. Jana Chrzciciela w Jonkowie
Tablica pamiątkowa w zewnętrznych murach kościoła, pamięci ks. Jana Hanowskiego
Kościół św. Jana Chrzciciela w Jonkowie

Na terenie parafii znajdują się kaplice w Mątkach (św. Walentego, z 1992 r.) oraz Łomach (MB Fatimskiej, w byłym klubie rolnika, powstała w 1992 r.). Parafia obejmuje wsie: Jonkowo, Mątki, Łomy, Polejki i Węgajty.

Historia edytuj

Została utworzona w XIV wieku. W tym czasie wybudowano kościół. Parafia w Jonkowie pojawiła się w wykazie parafii warmińskich pod koniec XV w., a na początku XVI w. została zapisana do archiprezbiteriatu dobromiejskiego. Kościół konsekrowany był 18 września 1580 r. przez biskupa Marcina Kromera ku czci św. Jana Chrzciciela. W 1714 r. kościół został rozbudowany od strony północnej i południowej. 14 czerwca 1715 r. kościół był ponownie konsekrowany przez sufragana warmińskiego Jana Franciszka Kurdwanowskiego, ku czci św. Jana Chrzciciela i św. Rocha. W 1726 r. parafię wizytował biskup warmiński Krzysztof Andrzej Jan Szembek. Wizytator opisał świątynię jako trójnawowy kościół z 23 oknami dobrze okratowanymi, z trzema wejściami, ścianami czystymi i bielonymi, z nowa rzeźbiona amboną, porządnymi ławkami, trzema ołtarzami, chór miał nowy pozytyw. Jedynie stara dzwonnica wymagała naprawy, plebania była w dobrym stanie ale budynki gospodarcze były zrujnowane. Jak zaznaczył wizytator, do spowiedzi wielkanocnej przystąpiło 508 osób. Po kolejnej przebudowie (w latach 1785-1789) kościół był ponownie konsekrowany (pod wezwaniem dwóch dotychczasowych patronów parafii) przez biskupa Ignacego Krasickiego 28 października 1789 r. Ostatnia rozbudowa kościoła nastąpiła w latach 1911–1914 r., według projektu Fritza Heittmana z Królewca. Odnowioną i przebudowaną świątynię konsekrował biskup warmiński Augustyn Bludau 24 czerwca 1912 r. Polichromię z motywem szarobłękitnej wici roślinnej (według projektu proboszcza ks. Juliana Pniewskiego), znajdującą się w prezbiterium, wykonał w latach 1914–1917 rosyjski jeniec wojenny.

W XIX w. nastąpił rozkwit życia religijnego na terenie parafii. Działały w tym czasie: Bractwo Trzeźwości, Bractwo św. Rocha i Apostolat Modlitwy.

W 1971 r. parafia uzyskała prawo własności do cmentarza parafialnego i przykościelnego ogrodu oraz do 2,64 ha ziemi.

W 1983 r. rozpoczęto budowę domu katechetycznego, wiele prac wykonano społecznie, w 1990 r. oddano do użytku. Obecnie w domu katechetycznym funkcjonuje prywatne przedszkole OSKAR. W 1995 r. odnowiono hełm więzy kościelnej (pokryto blacha miedzianą. W 1998 r., z okazji 125. urodzin i 30. rocznicy śmierci ks. Jana Hanowskiego, wmurowano tablicę pamiątkowa w zewnętrznej ścianie kościoła, ufundowaną przez parafian. W 2001 r. kościół wyposażony został w nowoczesne oświetlenie zewnętrzne.

Kościół św. Jana Chrzciciela edytuj

W wyniku licznych zmiana w trakcie kolejnych remontów dawny, jednolity charakter świątyni został zatarty. Widoczne są elementy późnogotyckie, renesansowe, barokowe i neogotyckie. Pierwotnie była to budowla późnogotycka, trójnawowa, bazylikowa. Zachowała się elewacja wschodnia z przyległą zakrystią oraz część południowa.

Pierwszy, drewniany kościół wzniesiony został prawdopodobnie w latach 1350-1375. W tym czasie powstała drewniana dzwonnica (wschodnia część kościoła) rozebrana na początku XVIII w.

Od strony zachodniej widoczna jest późnobarokowa wieża, a od strony północnej - trójnawowy korpus. Fragmenty elewacji południowej mają charakter neogotycki. Wieża jest murowana z cegły, dwukondygnacyjna, o nieregularnym blokowym wiązaniu, kwadratowa, z zaokrąglonymi narożami. Hełm na wieży gontowy, baniasty z ośmioboczną, smukłą latarnią. Nad szczytem wschodnim znajduje się wieżyczka na sygnaturkę, z hełmem barokowym, zwieńczonym chorągiewką z datą 1787 r.

Wyposażenie wnętrza świątyni jest barokowe i klasycystyczne z XVIII i XIX wieku. Stropy bogato malowane (polichromia wiciowa z XVIII w.).

Proboszczowie i kapłani edytuj

(dane niepełne)

  • Jan Lichtenstein - proboszcz (1587-? )
  • Jerzy Sosnowski - koadiutor (1621-? )
  • Krzysztof Kirstein I - proboszcz (1628-1648)
  • Jan de Altis - wikariusz (1643)
  • Krzysztof Kirstein II - proboszcz (1648-1666)
  • Jerzy Roganski - proboszcz (1666-1669)
  • Marcin Zembrzuski - proboszcz (1669-1672)
  • Andrzej Jan Fuhrmann - proboszcz (1672-1680)
  • Marcin Austen - proboszcz (1680-1681)
  • Eustachy Walenty Sigismundi - proboszcz (1681-1694)
  • Andrzej Pawłowski - proboszcz (1695-1713)
  • Jan Franciszek Trzaskowski - komendariusz (1695 r.)
  • Piotr Józef Sehler - komendariusz (1713)
  • Andrzej Piotr Fieberg - proboszcz (1713-1752)
  • Jerzy Giławski - wikariusz (1720 i 1734)
  • Antoni Franciszek Grodzki - wikariusz (1728-1733)
  • Franciszek Tadeusz Weiss - wikariusz (1732-1734)
  • Piotr Skorupowski - wikariusz (1713-?)
  • Jan Kraus - wikariusz (1742-1749)
  • Franciszek Hanowski - wikariusz (1749-1753)
  • Franciszek Stefan Kurowski - proboszcz (1752-1765)
  • Michał Marcelli - proboszcz (1765-1768)
  • Mateusz Kowalski - proboszcz (1768-1776)
  • Franciszek Biernatowski - wikariusz (1768-1780)
  • Florian Bahr - proboszcz (1776-1792)
  • Mikołaj Paszkowski - komendariusz (1776)
  • Joachim Popowski - komendariusz (1792)
  • Piotr Petrikowski - proboszcz (1792–1804)
  • Andrzej Braun - wikariusz (1801–1808)
  • Jerzy (Józef?) Lilienthal - proboszcz (1804–1807)
  • Walenty Bergmann - proboszcz (1807–1834)
  • Franciszek Kwaśniewski - proboszcz (1834–1850)
  • Walenty Tolsdorf - komendariusz (1850)
  • Franciszek Heinrich - proboszcz (1850–1854)
  • Jan Fink - wikariusz (1864–1866)
  • Piotr Paweł Pruss - komendariusz (1865)
  • Hermann August Macherzynski - wikariusz (1868–1869)
  • Juliusz Marquardt - wikariusz (1871)
  • Francisze Romahn - komendariusz (1854)
  • Józef Skowroński - - proboszcz (1854–1878)
  • w latach 1878–1883 – vacat
  • Jan Robert Kuhnigk - kuratus i proboszcz (1883–1900)
  • Alojzy Koslowski - proboszcz (1900–1929)
  • Brunon Wysocki - wikariusz (1904–1905)
  • Józef Piecocha - wikariusz (1906)
  • Jan Zink - wikariusz (1911)
  • Feliks Kowalski - wikariusz (1911–1913)
  • Adolf Otton Paweł Pulina - komendariusz i wikariusz (1913–1917)
  • Albin Wenskowski - wikariusz (1917–1918)
  • Engelbert Rahmel - wikariusz (1918–1920)
  • Joachim Ziemetzki - wikariusz (1920–1926)
  • Brunon Angrik - wikariusz (1920–1929)
  • Artur Linka - proboszcz (1929–1945)
  • Alfred Preuss - wikariusz (1938)
  • Eryk Erwin Puck - wikariusz (1939–1941)
  • Józef Surmacz - proboszcz (1945–1947)
  • Bruno Dehler - proboszcz (1947–1958)
  • Alojzy Golubski - proboszcz (1958–1960)
  • Juliusz Władysław Pniewski - proboszcz (1960–1978)
  • Edmund Stanisław Załęski - proboszcz (1978–2010)
  • Krzysztof Chrostek - proboszcz (od 2010)

Linki zewnętrzne edytuj

Bibliografia edytuj

  • Mieczysław Wieliczko, Janina Bosko, Bronisław Magdziarz, Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, tom I. Święta Warmia, Olsztyn: Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999, ISBN 83-86926-07-4, OCLC 831022259.
  • Robert Syrwid, Kościoły parafialne gminy Jonkowo, Olsztyn: Wyd. Littera, 2005, ISBN 83-89775-02-6, OCLC 749503115.