Parafia św. Proroka Eliasza w Białymstoku

parafia prawosławna w diecezji białostocko-gdańskiej

Parafia św. Proroka Eliaszaparafia prawosławna w Białymstoku, w dekanacie Białystok należącym do diecezji białostocko-gdańskiej.

Parafia św. Proroka Eliasza
Ilustracja
Cerkiew parafialna
Państwo

 Polska

Siedziba

BiałystokDojlidy

Adres

ul. Ks. Aleksandra Tomkowida 6
15-568 Białystok

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

białostocko-gdańska

Dekanat

Białystok

Cerkiew

św. Eliasza

Filie

cerkiew św. Grzegorza Peradze w Białymstoku

Proboszcz

ks. mitrat mgr Anatol Fiedoruk

Wezwanie

św. Proroka Eliasza

Wspomnienie liturgiczne

20 lipca/2 sierpnia

Położenie na mapie Białegostoku
Mapa konturowa Białegostoku, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Siedziba parafii”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Siedziba parafii”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Siedziba parafii”
Ziemia53°06′28,5″N 23°12′49,1″E/53,107917 23,213639
Strona internetowa

Na terenie parafii funkcjonuje 1 cerkiew:

Na osiedlu Dojlidy Górne, u zbiegu ulic Milowej i Wigierskiej rozpoczęto 16 września 2012 budowę cerkwi filialnej pod wezwaniem św. Męczennika Archimandryty Grzegorza[1].

Historia edytuj

Dojlidy w chwili obecnej są częścią miasta Białegostoku, powstały one w połowie XV wieku. Założycielem ich był potomek znamienitego żmudzkiego rodu Raczko Tabutowicz. W XVI w. na wspomnianym terytorium istniały już dwie miejscowości: Dojlidy i Białystok, należące do dwóch synów Tabutowicza. Następnymi właścicielami Dojlid były rody Chodkiewiczów, Sapiehów, Rudzkich, Radziwiłłów i innych. Nazwa „Dojlidy Fabryczne” pojawiła się w XIX wieku, wraz z rozwojem na terenie osady przemysłu tekstylnego. Parafia prawosławna w Dojlidach istnieje od czasu powstania osady. Od XVII w. do 1839 parafia należała do Kościoła unickiego.

Działalność parafii została przerwana w czasie I wojny światowej, kiedy to większość prawosławnych udała się na bieżeństwo. W okresie międzywojennym cerkiew rozebrano, a budynki parafialne przejęli rzymscy katolicy. Wiernych dołączono do parafii św. Mikołaja. W 1946 rozpoczęto starania o reaktywację parafii, co nastąpiło w 1951. Duże zasługi dla rozwoju parafii dojlidzkiej położył ks. Aleksander Tomkowid, będący tutejszym proboszczem przez 27 lat. Wiele trudu włożył także ks. Mikołaj Borowik, również wieloletni proboszcz dojlidzkiej parafii.

Świątynia parafialna edytuj

W 1874 prawosławny baron Rydygier wybudował na cmentarzu kaplicę-grobowiec, w którym pochował swego tragicznie zmarłego syna (kapitana armii rosyjskiej, stacjonującego we Francji), a następnie swoją żonę i brata. W latach 1953–1970 nastąpił dynamiczny rozwój przedmieść Białegostoku – Dojlid. W związku z tym zaistniała potrzeba ponownej rozbudowy cerkwi. W 1963 położono kamień węgielny pod budowę nowej świątyni, która powstała na fundamentach starszej kaplicy. Rozbudowa zakończyła się w 1970 i świątynia uzyskała obecny wygląd.

Liczba wiernych i zasięg terytorialny edytuj

Dokładny opis parafii dojlidzkiej znajdujemy w protokole z wizytacji przeprowadzonej przez księdza Leona Krasowskiego 25 listopada 1804. Według tej wizytacji do parafii dojlidzkiej należały wsie: Ogrodniczki, Nowodworze, Ciasne, Karakule, Sobolewo, Kuriany, Kamionka, Skribicze, Solniki, Dojlidy, Ogrodniczki Dojlidzkie, Olmonty, Horodniany, Zawady, Krywany, Usowicze, Bagnówka, Skorupy, Pieczurki, Sowlany, Sobolewka, Wojnowa, Trakt Hetmański, Korolowy Most i miasto Białystok. Do parafii przynależało zdolnych do przyjęcia sakramentów: mężczyzn 226, kobiet 233 – ogółem 459. Protokół opisuje również szczegółowo cerkiew dojlidzką[2]. Obecnie do parafii należą: Białystok (część), Kuriany, Halickie, Protasy i Zajezierce.

Wykaz proboszczów edytuj

  • 1828–1850 – ks. Onufry Gogolewski
  • 1865–1873 – ks. Józef Sosnowski
  • 1873–1877 – ks. Aleksander Kiedyś
  • 1877–1891 – ks. Lew Zieliński
  • 1891–1896 – ks. Józef Szyryński
  • 1896–1901 – ks. Flor Sosnowski
  • 1901–1915 – ks. Aleksander Kaliszewski

Po odzyskaniu samodzielności edytuj

  • 1951–1953 – ks. Mikołaj Pasternacki
  • 1953–1979 – ks. Aleksander Tomkowid
  • 1979–1993 – ks. Aleksy Nesterowicz
  • 1993–2008 – ks. Mikołaj Borowik
  • od 2008 – ks. Anatol Fiedoruk

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Tomasz Tarasiuk: Nowa świątynia w Białymstoku. cerkiew.pl, 17 września 2012. [dostęp 2021-04-08].
  2. Parafia Prawosławna pw. Św. Eliasza [online], www.dojlidy.cerkiew.pl [dostęp 2016-08-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-28].

Bibliografia edytuj

  • Kalendarz Prawosławny 2015, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, s. 185
  • Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX–XXI wieku, ks. Grzegorz Sosna i m. Antonina Troc-Sosna, Ryboły 2012

Linki zewnętrzne edytuj