Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu

parafia rzymskokatolicka w diecezji sandomierskiej

Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu-Serbinowieparafia rzymskokatolicka, należąca do diecezji sandomierskiej, w dekanacie Tarnobrzeg, zlokalizowana na tarnobrzeskim osiedlu Serbinów.

Parafia
Matki Bożej Nieustającej Pomocy
w Tarnobrzegu-Serbinowie
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Tarnobrzeg-Serbinów

Adres

ul. Konstytucji 3 Maja 11,
39-400 Tarnobrzeg

Data powołania

24 czerwca 1980

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

sandomierska

Dekanat

Tarnobrzeg

Kościół parafialny

Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Proboszcz

ks. prał. dr Jan Biedroń[1]

Wezwanie

Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Wspomnienie liturgiczne

27 czerwca

Położenie na mapie Tarnobrzega
Mapa konturowa Tarnobrzega, w centrum znajduje się punkt z opisem „ParafiaMatki Bożej Nieustającej Pomocyw Tarnobrzegu-Serbinowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaMatki Bożej Nieustającej Pomocyw Tarnobrzegu-Serbinowie”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „ParafiaMatki Bożej Nieustającej Pomocyw Tarnobrzegu-Serbinowie”
Ziemia50°34′44,45″N 21°41′03,12″E/50,579014 21,684200
Strona internetowa
Kościół i kaplice
Fragment witraża, nawiązujący do kultu Matki Bożej Nieustającej Pomocy (tylna część kościoła)
Ikona patronki parafii (ołtarz główny)
Kaplica Wieczystej Adoracji (dolny kościół)
Wnętrze świątyni
40-głosowe organy
Witraż, przedstawiający przypowieść o synu marnotrawnym (nawa boczna)
Witraż, przedstawiający przypowieść o zagubionej owcy (nawa boczna)
Przedstawienie polskich świętych na freskach (nawa boczna prawa)
Fresk, przedstawiający św. Alberta
Kaplica Wszystkich Świętych
Kapliczka św. Onufrego przy leśniczówce w Zwierzyńcu
Kaplica w hospicjum przy ul. Dąbrówki
Pomniki
Jerzego Popiełuszki
Jana Pawła II

Obszar parafii obejmuje osiedla Bogdanówka, Piastów, Wymysłów, Borów i Zwierzyniec. Główną świątynią jest kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Według stanu na 2016 rok liczba wiernych wynosi ponad 14 tys[2].

W 1994 roku parafia przystąpiła do Ruchu ku Lepszemu Światu, w rezultacie czego duchowni parafialni realizują swoje zadania duszpasterskie według programu „Nowy Obraz Parafii”.

Historia edytuj

W II połowie lat 70. XX wieku w wyniku rozwoju kopalni siarki, w Tarnobrzegu zbudowano kolejne osiedle, które nazwano Serbinów. W Tarnobrzegu była tylko jedna parafia dominikanów. 8 maja 1979 roku bp Ignacy Tokarczuk skierował ks. Michałowi Józefczykowi do powstającego osiedla Serbinów w celu zorganizowania ośrodka duszpasterskiego[3]. Grunt na osiedlu Serbinów[4] pod budowę nowego kościoła został zakupiony od Jana Szczytyńskiego (według danych diecezji sandomierskiej – od Kazimierza Szczytyńskiego[5]). Materiały budowlane i konstrukcję z drewna wykonali parafianie z Lipnicy. 26 maja 1979 roku tymczasowy kościół drewniany został zmontowany, następnego dnia poświęcony przez bpa Ignacego Tokarczuka[6].

24 czerwca 1980 roku dekretem bpa Ignacego Tokarczuka została erygowana parafia z wydzielonego terytorium parafii Dominikanów[5][5].

Mimo represji na przełomie lat 70. i 80. XX wieku kontynuowano starania o budowę murowanego kościoła[7]. W 1979 roku zorganizowano pierwsze nabożeństwo fatimskie[8].

Pozwolenie na budowę uzyskano w 1981 roku[4] (według danych diecezji sandomierskiej – w kwietniu 1982 roku). 24 czerwca 1981 roku rozpoczęto budowę kościoła, według projektu arch. inż. Gerarda Pająka[5]. W listopadzie 1982 roku wmurowano kamień węgielny, pochodzący z bazyliki św. Piotra w Rzymie i z Groty Objawień z Lourdes[8].

Od 12 grudnia 1983 roku parafia przez sześć lat była siedzibą dekanatu Tarnobrzeg-Północ[8] w diecezji przemyskiej. Status ten utraciła po erygowaniu parafii św. Barbary[9].

W 1987 roku tymczasowy kościółek rozebrano i przeniesiono do parafii św. Barbary, a 26 czerwca 1988 roku bp Ignacy Tokarczuk poświęcił nowy kościół[4]. 25 marca 1992 roku na mocy bulli papieskiej Totus Tuus Poloniae Populus, parafia została przydzielona do diecezji sandomierskiej[10]. 14 grudnia 1994 roku parafia została podzielona na siedem rejonów[8]. W 1997 roku, w związku z rozwojem miasta, wydzielono z niej parafię Miłosierdzia Bożego[11]. 23 maja 2004 roku bp Andrzej Dzięga dokonał konsekracji kościoła[12].

Proboszczowie parafii:
1979–2016. ks. prał. Michał Józefczyk.
2016– nadal ks. prał. dr Jan Biedroń.

Terytorium parafii edytuj

Obszar parafii obejmuje osiedla Bogdanówka, Piastów, Wymysłów, Borów i Zwierzyniec.

Parafia obejmuje 32 ulice (nazwy ulic według TERYT[13]): Akacjowa, Bolesława Chrobrego, Bolesława Prusa, Bolesława Śmiałego, Borów, Brzozowa, Bukowa, Dąbrówki, Dębowa, Dr. Michała Marczaka, Elizy Orzeszkowej, Eugeniusza Kwiatkowskiego, Fabryczna, Grabowa, Henryka Sienkiewicza, Jana Matejki, Jaworowa, Jędrusiów, Kasztanowa, Klonowa, Konfederacji Dzikowskiej, Konstytucji 3 Maja, Królowej Jadwigi, Marii Dąbrowskiej, Modrzewiowa, Prof. Stanisława Tarnowskiego, Sandomierska (od numeru 68[14]), Sztygarów, Topolowa, Władysława Łokietka, Wojciecha Kossaka, Zwierzyniecka[5].

Filie, kaplice, kapliczki edytuj

W 1996 roku w parafii funkcjonował kościół filialny na Dzikowie. Gdy rok później na osiedlu erygowano parafię Miłosierdzia Bożego, jego status został zmieniony na kościół parafialny[15]. Od 2009 roku na terenie Cmentarza Komunalnego w Sobowie działa kaplica pw. Wszystkich Świętych, w której odprawiane są msze. Kaplica ma 400-metrową powierzchnię podziemną[16].

Na osiedlu Borów zlokalizowane są 3 kapliczki: dwie w Lesie Zwierzyniec (w tym zabytkowa kapliczka św. Onufrego), jedna – przy ulicy Litewskiej. Po jednej kapliczce znajduje się przy ulicach Sandomierskiej i Królowej Jadwigi. Przy ulicy Sienkiewicza mieszczą się 4 kapliczki (w tym jedna z 1752 roku i jedna prywatna)[17].

Dom zakonny edytuj

W parafii w latach 1979–2017 funkcjonował dom zakonny służebniczek starowiejskich ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Niepokalanie Poczętej federacji sióstr służebniczek starowiejskich[18].

Inne miejsca kultu edytuj

Na terenie parafii zlokalizowanych jest 9 krzyży przydrożnych (w tym jeden kamienny z XIX wieku w parku przy pałacu Tarnowskich i jeden na drzewie przy ulicy Litewskiej), 4 figurki (w tym dwie na terenie hospicjum) oraz pomniki: ku czci dzieci nienarodzonych, Jerzego Popiełuszki[17], Jana Pawła II[8], Serca Bożego, Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego[19].

Grupy parafialne edytuj

Na terenie parafii działają 3 bractwa religijne: Szkaplerza Świętego, Świętego Józefa, Wieczystej Adoracji oraz 48 wspólnot parafialnych (stan na 2016 rok), w tym: 3 kluby, 3 oazy, 2 chory (parafialny i młodzieżowy)[20].

Duszpasterstwo parafialne edytuj

Program „Nowy Obraz Parafii” edytuj

W 1994 roku parafia przystąpiła do Ruchu ku Lepszemu Światu, w związku z czym został przyjęty program działalności duszpasterskiej „Nowy Obraz Parafii”, mający na celu pogłębienie życia duchowego wspólnoty parafian i zaangażowanie ich w prace społeczne. W ramach programu powstało wiele różnego rodzaju wspólnot oraz inicjatyw społeczno-kulturalnych. Od 1988 roku w parafii funkcjonuje Poradnia Rodzinna dla Narzeczonych i Małżeństw, od 2003 roku – Katolickie Centrum Wolontariatu, w którym udziela się młodzież szkół średnich. Od 1993 roku Stowarzyszenie „Kobiety wobec Przemocy Alkoholowej w Rodzinie” prowadzi świetlicę środowiskową i terapeutyczną dla dzieci i młodzieży (30 miejsc) oraz Punkt Konsultacyjny dla Kobiet Dotkniętych Przemocą i Problemem Alkoholowym, który działa we współpracy z parafialną grupą AA i AL – ANON, tarnobrzeskim bankiem żywności i Państwową Agencją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Warszawie. Ponadto parafia wspiera następujące organizacje i zrzeszenia katolickie: rodzinny dom dziecka, apteka leków bezpłatnych, noclegownia dla bezdomnych (50 łóżek), biblioteka parafialna, Stowarzyszenie Rodzin Wielodzietnych, stacja Caritas, kluby: Akcji Katolickiej, Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, Honorowych Dawców Krwi, Zespół Teatralny „Dwunastka”, Parafialny Klub Sportowy „Wspólnota”, Młodzieżowa Grupa Taneczna Tańców Ludowych, zespoły pieśni i tańca „Lasowiacy” i „Dzikowianie”[21], orkiestra dęta[20] itd. Od 2009 roku przy parafii utworzono okno życia[22].

Od 1996 roku w parafii działało hospicjum domowe[8]. W 2001 roku przy kościele powstało Hospicjum im. Świętego o. Pio (10 łóżek)[23], rozbudowane rok później o oddział przy ul. Dąbrówki (30 łóżek)[24] z dodatkowym oddziałem psychiatrycznym[25].

Oświata edytuj

Parafia prowadzi Niepubliczny Żłobek „Nazaret”[26] oraz przedszkole, które rozpoczęło działalność od września 1985 roku jako Niepubliczne Przedszkole Ochronka św. Józefa. Prowadziły je pracujące przy parafii służebniczki starowiejskie. Od września 2011 roku placówka działa pod nazwą Katolickie Przedszkole im. św. Józefa w Tarnobrzegu i mieści się w dwóch budynkach[27].

16 października 2007 roku powołano Katolickie Stowarzyszenie Oświatowe im. bł. Edmunda Bojanowskiego w Tarnobrzegu, którego inicjatorami byli proboszcz Michał Józefczyk i Janusz Czapla, powołany na przewodniczącego organizacji. Stowarzyszenie miało za zadanie wspierać parafię w utworzeniu Zespołu Szkół Katolickich im. Jana Pawła II w Tarnobrzegu. 15 września 2008 roku w zespole otworzono szkołę podstawową i gimnazjum[28][29], a od września 2012 roku w budynku gimnazjum rozpoczęło działalność także liceum[30]. Placówki są zarządzane przez parafię[31][32][33].

Media parafialne edytuj

W parafii wydawany jest miesięcznik „Serbinowskie Dzwony” (od 1992 roku, nakład 250 egz.[34]), tygodnik „Nieustająca Pomoc” z programem liturgii i ogłoszeniami parafialnymi, nieregularnik Ruchu dla Lepszego Świata „Otwarte Serca”[21]. Z parafii całodobowo jest transmitowany obraz i dźwięk kościoła w sieci kablowej Tarnobrzega oraz w Internecie na stronie Parafii Serbinów[35]. Działalność Kanału Telewizyjnego Katolickiej Telewizji Serbinów od 2015 roku wspiera Stowarzyszenie „Katolicka Telewizja Serbinów”[36].

Przypisy edytuj

  1. Parafia pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy
  2. Parafia pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Diecezja Sandomierska. [dostęp 2016-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)].
  3. Mariusz Krzysztofiński: Budowanie kościołów w PRL cd. Z zaskoczenia. Parafia Rzymsko Katolicka pod wezwaniem św. Maksymiliana Marii Kolbe, 1.09.2008.
  4. a b c Marta Woynarowska. Kombinat serc i dusz. „Gość Sandomierski”. 29 (769), s. 6, 19.07.2009. 
  5. a b c d e Parafia pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Diecezja Sandomierska.
  6. Piotr Niemiec. Tarnobrzeg pamięta. „Gość Sandomierski”. 25 (765), s. 5, 21.06.2009. 
  7. Mariusz Krzysztofiński. Z zaskoczenia. „Przez Morze Czerwone”. Dodatek specjalny, Cz. 4, s. 5, 10.08.2008. Instytut Pamięci Narodowej, Gość Niedzielny. 
  8. a b c d e f Kalendarium historyczne parafii, Cz. 1, 1979–2007. Parafia Rzymsko-Katolicka Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-27)].
  9. Dekanat Tarnobrzeg Północ. Diecezja Sandomierska.
  10. Nuncjatua Apostolska w Polsce: Dekret o ustanowieniu i określeniu granic nowych diecezji. Diecezja Kaliska, 25-03-1992.
  11. Parafia pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego. Diecezja Sandomierska. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-16)].
  12. Rafał Tracz, Dariusz Woźniczka: Konsekracja tarnobrzeskiej świątyni. Diecezja Sandomierska, 23-05-2004.
  13. Przeglądanie TERYT (Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny.
  14. Parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Diecezja Sandomierska. [dostęp 2016-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)].
  15. Historia powstania parafii. Parafia Miłosierdzia Bożego, 4.08.2013.
  16. Klaudia Tajs: W Sobowie nie będzie budowy spopielarni. Echo Dnia, 06.11.2009.
  17. a b Władysław Gurdak i in.: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Tarnobrzeg. Załącznik nr 1 do uchwały nr XLII/844/2009 Rady Miasta Tarnobrzeg z dnia 26 listopada 2009. Tarnobrzeg: 2009, s. 48.
  18. Zakony i zgromadzenia zakonne żeńskie. Diecezja Sandomierska.
  19. DW: Tarnobrzeska Droga św. Jakuba. Małopolska Droga Św. Jakuba, 14.09.2010.
  20. a b Wspólnoty parafialne. Parafia Rzymsko-Katolicka Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu. [dostęp 2016-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)].
  21. a b Alicja Trześniowska: Ku pożytkowi wspólnemu…, czyli Jak zrobić, by parafia tętniła życiem. Tygodnik Katolicki Niedziela 29/2006.
  22. Anna Rybka: W Tarnobrzegu działa już „Okno życia”. Nowiny24.pl, 11.02.2009.
  23. Andrzej Jakóbczak: Poświęcenie Hospicjum Bł. O. Pio. Diecezja sandomierska, 4.01.2001.
  24. Andrzej Jakóbczak: Hospicjum im. Świętego o. Pio. Diecezja sandomierska, 23.09.2002.
  25. Kontakt. Parafia Rzymsko-Katolicka Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-12)].
  26. Kontakt. Niepubliczny Żłobek „Nazaret”. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-06)].
  27. O nas. Katolickie Przedszkole im. św. Józefa w Tarnobrzegu. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)].
  28. Mirosław Sałek: Historia szkoły. Publiczna Katolicka Szkoła Podstawowa im. św. Jana Pawła II.
  29. Historia szkoły. Publiczne Katolickie Gimnazjum im. św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-27)].
  30. Szkoły katolickie. Parafia Rzymsko-Katolicka Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-20)].
  31. Statut Publicznej Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu. Publiczna Katolicka Szkoła Podstawowa im. św. Jana Pawła II.
  32. Statut Publicznego Katolickiego Gimnazjum im. św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu. Publiczne Katolickie Gimnazjum im. św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-06)].
  33. Statut Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego im. św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu. Katolickio Liceum Ogólnokształcące im. św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu.
  34. Serbinowskie Dzwony. Prasa Parafialna, 1999.
  35. O nas. Katolicka Telewizja Serbinów.
  36. Stowarzyszenie. Katolicka Telewizja Serbinów.