Pararrhopalites sideroicus
Pararrhopalites sideroicus – gatunek skoczogonka z rzędu zrosłopierścieniowe i rodziny podskoczkowatych.
Pararrhopalites sideroicus | |
Zeppelini et Brito, 2014 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Pararrhopalites sideroicus |
Gatunek ten opisali w 2014 roku Douglas Zeppelini i Roniere A. Brito na podstawie okazów odłowionych w latach 2011–2013 w jaskini w Itabirito[1].
Skoczogonek ten ma pozbawione pigmentacji ciało długości około 1 mm u samic i około 0,66 mm u samców. Czułki o czwartym członie podzielonym na 11 subsegmentów. Głowa bezoka lub z parą szczątkowym ommatidiów, grubo granulowana z wierzchu i normalnie, heksagonalnie granulowaną z przodu. Rejon międzyczułkowy wyposażony w 3 senisillusy rozstawione na planie trójkąta (cecha unikalna w obrębie rodzaju) i 4 szczecinki. Przed panewką każdego z czułków występują 3 struktury podobne do pseudoporów. Odnóża zakończone dwoma pazurkami: większy (unguis) ma mały ząbek na wewnętrznej stronie, unguiculus zaś zakończony jest nicią wierzchołkową, sięgającą czubka większego pazurka. Widełki skokowe mają 12 par szczecinek u nasady, 5 szczecinek tylnych na manubrium, charakterystyczną chetotaksję ramion i piłkowane obie lamelle wyrostka szczytowego[1].
Stawonóg ten znany jest wyłącznie ze ściółki z lokalizacji typowej w Wirginii[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Douglas Zeppelini, Roniere Brito. Two New Species of Pararrhopalites (Collembola: Symphyleona: Sminthuridae) from Brazil. „Florida entomologist”. 97 (4), 2014.