Park Narodowy Los Alerces
Park Narodowy Los Alerces (hiszp. Parque nacional Los Alerces) – park narodowy w Argentynie, założony w 1945 roku i w 2017 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Od 2007 roku wraz z Parkiem Narodowym Lanín, Parkiem Narodowym Lago Puelo, Parkiem Narodowym Los Arrayanes, Parkiem Narodowym Nahuel Huapi i rezerwatami przyrody w tej części Patagonii tworzy rezerwat biosfery UNESCO o nazwie „Andino Norpatagonica”[1].
| |
| |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
prowincja Chubut |
| Data utworzenia |
1945 |
| Akt prawny |
Dekret Nr 9504 z 1945 roku |
| Powierzchnia |
2595,7 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Argentyny  | |
 42°48′27″S 71°53′56″W/-42,807500 -71,898889
| |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
|
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
przyrodniczy |
| Spełniane kryterium |
VII X |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
2017 |
Historia edytuj
Park Narodowy Los Alerces został efektywnie utworzony w 1945 roku na mocy dekretu Nr 9504[2][3], w którym ogłoszono istniejące na tym terenie od 1937 roku rezerwaty przyrody parkami narodowymi[2][4][a].
Obejmuje ochroną obszar o powierzchni 259 570 hektarów (2595,7 km²) w Andach w prowincji Chubut przy granicy z Chile[2][3]. Celem parku jest ochrona krajobrazu polodowcowego i lasów waldiwijskich typu alerce, zdominowanych przez ficroję cyprysowatą[6].
W 2017 roku Park Narodowy Los Alerces wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[6].
Geografia edytuj
Klimat edytuj
Park leży w strefie klimatu umiarkowanego zimnego[2]. Latem średnia temperatura na obszarach niżej położonych wynosi 14 °C, a zimą 2 °C[2], w wyższych partiach gór średnia temperatura roczna to ok. –3 °C[2]. Średnie opady roczne wynoszą 800 mm na wschodzie i 3000 mm na zachodzie[2] – zimą opady śniegu[2].
Flora i Fauna edytuj
Wyższe partie porastają dobrze zachowane lasy alerce zdominowane przez ficroję cyprysowatą[2] – zagrożony gatunek z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae), charakteryzujący się długowiecznością (ich wiek może przekraczać 3600 lat)[6]. Najstarszy znany okaz ficroi na terenie parku ma 60 m wysokości i 2,20 m w obwodzie, a jego wiek szacowany jest na 2600 lat[6][2].
W południowej części występują m.in. bambusy Chusquea culeou, bukany Nothofagus dombeyi i modrzewie[2].
Na terenie parku żyją m.in. pudu, ocelot chilijski, huemal chilijski, gołąbczak chilijski i zbrojówka[2].
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Quiénes Somos | Reserva de biósfera andino norpatagónica Argentina [online], web.archive.org, 15 stycznia 2011 [dostęp 2022-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-15].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Los Alerces. parquesnacionales.gob.ar. [dostęp 2019-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-12)]. (hiszp.).
- ↑ a b Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Talampaya. [w:] Sistema de Información de Biodiversidad (SIB) [on-line]. [dostęp 2019-01-05]. (hiszp.).
- ↑ Ministerio de Obras Públicas. Decreto Nº 9.504/1945 Disponiendo que Parques Nacionales funcionará como Administración General de Parques Nacionales y Turismo, con carácter autárquico. [w:] InfoLEG [on-line]. [dostęp 2019-01-07]. (hiszp.).
- ↑ Decreto 105.433/37. [w:] sib.gob.ar [on-line]. [dostęp 2019-01-08]. (hiszp.).
- ↑ a b c d UNESCO: Los Alerces National Park. [dostęp 2019-01-04]. (ang.).