Park Narodowy Nevado del Huila
Park Narodowy Nevado del Huila (hiszp. Parque nacional natural Nevado del Huila) – park narodowy w Kolumbii położony w departamentach Tolima, Cauca i Huila. Został utworzony 5 lutego 1977 roku i zajmuje obszar 1638,42 km². Od 1979 roku wraz z Parkiem Narodowym Puracé i Parkiem Narodowym Cueva de los Guácharos tworzy rezerwat biosfery UNESCO o nazwie „Cinturón Andino”. W 2005 roku park został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Na północ od niego znajduje się Park Narodowy Las Hermosas-Gloria Valencia de Castaño[1][2][3][4][5].
.jpg) Wulkan Nevado del Huila | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia |
5 lutego 1977 |
| Powierzchnia |
1638,42 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Kolumbii  | |
 2°56′00″N 76°02′00″W/2,933333 -76,033333
| |
| Strona internetowa | |
Opis edytuj
Park obejmuje fragment Kordyliery Środkowej, w dorzeczach rzek Cauca i Magdalena, na wysokościach od 2600 do 5364 m n.p.m. W środkowej części parku znajduje się najwyższy szczyt Kordyliery Środkowej, czynny wulkan Nevado del Huila (5364 m n.p.m.). Na najniżej położonej części parku rośnie tropikalny wilgotny las górski. Wyżej występuje paramo. Najwyższą część pokrywają lodowce i wieczny śnieg[3][2][6].
Średnia roczna temperatura w parku wynosi w zależności od wysokości od +3 °C do +13 °C, a średnie roczne opady od 1000 mm do 2800 mm[7].
Flora edytuj
W parku rosną m.in. narażone na wyginięcie (VU): Retrophyllum rospigliosii, Cedrela montana, Ceroxylon quindiuense i Aniba perutilis[2][8].
Fauna edytuj
W parku występuje 28 gatunków ssaków, 237 gatunków ptaków, 8 gatunków płazów i 23 gatunki gadów[5].
Z ssaków żyje tu zagrożony wyginięciem (EN) tapir górski, narażone na wyginięcie (VU) andoniedźwiedź okularowy, mazama karłowata i ocelot tygrysi, a także m.in.: pudu północny, ocelot wielki, oposik wenezuelski, ostronosek górski, pakarana Branickiego, miękkokolec białoogonowy, mulak białoogonowy[8][2].
Ptaki tu występujące to narażone na wyginięcie (VU) kondor wielki, kacykarz i stokówka rdzawoczelna, a także m.in.: krogulczyk kryzowany, złotopiórka, andotukan niebieski, kusaczka rdzawo-szara, andowiec rdzawobrzuchy, ziarnołusk maskowy[8][2].
Przypisy edytuj
- ↑ Nevado del Huila [online], runap.parquesnacionales.gov.co [dostęp 2023-08-06].
- ↑ a b c d e Parque Nacional Natural Nevado del Huila [online], Parques Nacionales Naturales de Colombia [dostęp 2023-08-06] (hiszp.).
- ↑ a b Parques Nacionales Naturales de Colombia, Parque Nacional Natural Nevado del Huila [online], Parques Nacionales Naturales de Colombia [dostęp 2023-08-06] (hiszp.).
- ↑ Cinturón Andino Biosphere Reserve, Colombia [online], UNESCO, 25 czerwca 2019 [dostęp 2023-08-06] (ang.).
- ↑ a b Nevado del Huila [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2023-08-06].
- ↑ Nevado del Huila [online], www2.sgc.gov.co [dostęp 2023-08-06].
- ↑ ORGANIZACIÓN COLPARQUES - Paraísos por descubrir en Colombia! [online], ORGANIZACIÓN COLPARQUES - Paraísos por descubrir en Colombia! [dostęp 2023-08-06].
- ↑ a b c Nevado del Huila, Documentos asociados, Plan de manejo (2007-01-26) [online], runap.parquesnacionales.gov.co [dostęp 2023-08-06].