Parotia

Rodzaj ptaków z rodziny cudowronek

Parotiarodzaj ptaków z rodziny cudowronek (Paradisaeidae).

Parotia
Vieillot, 1816[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sześciopiór białoczelny (P. lawesii)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

cudowronki

Rodzaj

Parotia

Typ nomenklatoryczny

„Sifilet, Buff.” (= Paradisea sefilata J.R. Forster, 1781)

Synonimy
Gatunki

6 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei[7].

Morfologia edytuj

Długość ciała samców 26–43 cm, samic 25–36 cm; masa ciała samców 153–205 g, samic 110–185 g[8].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1816 roku francuski przyrodnik Louis Jean Pierre Vieillot w książce swojego autorstwa Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire[1]. Gatunkiem typowym jest sześciopiór czarny (Parotia sefilata).

Etymologia edytuj

  • Parotia (Parotica): gr. παρωτις parōtis „pukiel włosów za uchem”, od παρ par „blisko”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”; w aluzji do sześciu dłutowatych piór z okrągłą końcówką wyrastających z tyłu głowy samców sześciopiórów[2].
  • Otostylis (Otostylus, Otostilus): gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; στυλος stulos „rylec, pióro”[9].

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:

Uwagi edytuj

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Parotia Vieillot, 1816; gr. παρ par „blisko”; ωτικος ōtikos „ucha”[2].
  2. Nowa nazwa dla Parotia Vieillot, 1816 ze względu na puryzm.
  3. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Otostylis Gloger, 1842.

Przypisy edytuj

  1. a b L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 35. (fr.).
  2. a b The Key to Scientific Names, Parotia [dostęp 2023-05-20].
  3. J.G. Wagler: Systema Avium. Cz. 1. Sttutgartiae et Tubingae: mtibus J. G. Gottae, 1827, s. 99 (przypis). (łac.).
  4. C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 344. (niem.).
  5. G.R. Gray: Hand-list of genera and species of birds, distinguishing those contained in the British Museum. Cz. 2. London: printed by order of the Trustees, 1871, s. 16. (ang.).
  6. T. Salvadori: Ornitologia della Papuasia e delle Molucche. Cz. 2. Torino: Stamperia reale G.B. Paravia e co. di I. Vigliardi, 1881, s. 515. (wł.).
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rassmusen (redaktorzy): Crows, mudnesters & birds-of-paradise. IOC World Bird List: Version 13.1. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
  8. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Birds-of-Paradise (Paradisaeidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.paradi7.01. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).  
  9. The Key to Scientific Names, Otostylis [dostęp 2023-05-20].
  10. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradisaeidae Vigors, 1825 – cudowronki – Birds of paradise (wersja: 2022-09-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-20].

Bibliografia edytuj

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).