Partyzanabroń drzewcowa o obosiecznym grocie[1], mającym u nasady dwa rozgałęzienia o kształcie skrzydeł lub półksiężyca[potrzebny przypis]. W XVII wieku przekształciła się w typ broni znany jako szponton[1].

Partyzana z XVII wieku, 196 cm
Żeleźce partyzany

Używana na zachodzie Europy w XV wieku jako broń bojowa piechoty, w XVII wieku stała się bronią paradną: oznaką godności oficerskiej oraz bronią straży pałacowych[1].

W Polsce mniej popularna, używana głównie jako broń paradna straży. W Rosji pojawiła się w XVII wieku i była używana do lat 30. XVIII wieku. Z racji faktu, że stała się oznaką stopni oficerskich, nazywana też była kapralskim kijem.


Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Stefan Kozakiewicz (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969, s. 271.