Pasma Meesa (pasma Aldricha-Meesa, ang. Mees’ lines lub Aldrich-Mees’ lines) – białe pasma w obrębie płytki paznokciowej palców dłoni i stóp[1]. Ich występowanie może wiązać się z zatruciem arsenem[2] lub talem, niewydolnością serca, pelagrą, niewydolnością nerek[3], niedokrwistością sierpowatokrwinkową. Przesuwają się bliżej końca płytki paznokciowej w miarę jego wzrostu. Opisał je holenderski lekarz R.A. Mees[4] w 1914, przed nim tę samą nieprawidłowość opisali Anglik E.S. Reynolds w 1901[5] i Amerykanin C.J. Aldrich w 1904[6].

Przypisy edytuj

  1. Schorzenia paznokci. W: Susan Bayliss Mallory, Alanna Bree, Peggy Chern: Dermatologia pediatryczna. Diagnostyka i leczenie. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2007, s. 372. ISBN 978-83-60608-31-9.
  2. Hall AH. Chronic arsenic poisoning. „Toxicology letters”. 1–3 (128), s. 69–72, marzec 2002. PMID: 11869818. 
  3. Udayakumar P., Balasubramanian S., Ramalingam KS., Lakshmi C., Srinivas CR., Mathew AC. Cutaneous manifestations in patients with chronic renal failure on hemodialysis. „Indian journal of dermatology, venereology and leprology”. 2 (72). s. 119–125. PMID: 16707817. 
  4. Mees RA. Een verschijnsel bij polyneuritis arsenicosa. Ned Tijdsch Geneeskd 1919;1:391-396.
  5. Reynolds ES. An account of the epidemic outbreak of arsenical poisoning occurring in beer-drinkers in the North of England and Midland Counties in 1900. Lancet 1901;1:166-70.
  6. Aldrich CJ. Leuconychia striata arsenicalis transversus, with report of three cases. Am J Med Sci 1904;127:702-709.

Linki zewnętrzne edytuj