Passiflora sprucei Mast. – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.). Występuje endemicznie w zachodnim Ekwadorze[4].

Passiflora sprucei
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

męczennicowate

Rodzaj

męczennica

Gatunek

Passiflora sprucei

Nazwa systematyczna
Passiflora sprucei Mast.
Fl. Bras. 13(1): 568 1872[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Rośnie endemicznie w zachodnim Ekwadorze w prowincjach Chimborazo, Esmeraldas, Guayas, Loja, Manabí, El Oro oraz Los Ríos. Zasięgu występowania obejmuje obszar od miasta Atacames na północy od El Carmen i Yanagana na południu. Uważa się, że może występować również w północnym Peru[4].

Morfologia edytuj

Pokrój
Zdrewniałe, trwałe, owłosione liany[5].
Liście
Klapowane, dłoniaste, skórzaste. Mają 1,5-4 cm długości oraz 4,5–9 cm szerokości. Całobrzegie, z ostrym wierzchołkiem. Ogonek liściowy jest owłosiony i ma długość 10–30 mm. Przylistki są owalne i mają długość 17 mm[5].
Kwiaty
Pojedyncze lub zebrane w pary. Działki kielicha są podłużne, mają długość 2,5 cm. Płatki są podłużne, mają długość 3 cm[5].
Owoce
Mają jajowaty kształt. Mają 3 cm długości i 2 cm średnicy[5].

Biologia i ekologia edytuj

Występuje w suchym lesie nadmorskim oraz niższym lesie andyjskim na wysokości 30–2600 m n.p.m. Gatunek jest znany z 20 subpopulacji[a]na wybrzeżu[4].

Ochrona edytuj

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii LC – gatunków najmniejszej troski. Nie są znane szczególne zagrożenia dla wyginięcia tego gatunku[4].

Uwagi edytuj

  1. Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-15] (ang.).
  3. Passiflora sprucei Mast.. The Plant List. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
  4. a b c d e P. Jørgensen, N. Pitman, Passiflora sprucei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-11-11] (ang.).
  5. a b c d Passiflora sprucei. Plantes et botanique. [dostęp 2014-11-11]. (fr.).