Wikipedia

Paul Seymour

amerykański koszykarz

Paul Norman Seymour (ur. 30 stycznia 1928 w Toledo, zm. 5 maja 1998) – amerykański koszykarz, obrońca, mistrz NBA[1], uczestnik spotkań gwiazd[2], wybierany do drugiego składu najlepszych zawodników NBA[3].

Paul Seymour
24, 25, 8, 5
rzucający obrońca/niski skrzydłowy
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1928
Toledo

Data śmierci

5 maja 1998

Wzrost

185 cm

Masa ciała

82 kg

Kariera
Aktywność

1946–1960

Szkoła średnia

Woodward (Toledo, Ohio)

College

Toledo (1945–1946)

Po ukończeniu szkoły średniej w 1946 zdecydował się kontynuować naukę oraz na Uniwersytecie Toledo. Zanim jednak do tego doszło zmienił zdanie i rozpoczął zawodowe występy w lidze NBL (National Basketball League). Jako debiutant notował średnio 3 punkty. Jego zespół odpadł co prawda już w pierwszej rundzie play-off (1/4 finału), dotarł jednak do finału turnieju World Professional Basketball(inne języki), rozgrywanego corocznie w Chicago. Wyłaniał on najlepszy zespół koszykarski w USA, bez względu na przynależność ligową lub jej brak. W finale gracze Jeeps zostali zmuszeni uznać wyższość zespołu Indianapolis Kautskys, przegrywając 47-62.

Sezon 1947/48 był najbardziej intensywnym w jego karierze, ponieważ w jego trakcie przyszło mu występować w trzech różnych ligach. Rozpoczął go w barwach Baltimore Bullets, z którymi rozegrał 22 spotkania sezonu zasadniczego, notując 3,5 punktu[4]. Następnie powrócił do ligi NBL, gdzie zasilił skład Syracuse Nationals, z którymi rozegrał kolejne 30 spotkań sezonu zasadniczego, uzyskując 6,8 punktu, oraz zaliczając udział w rozgrywkach play-off. Seymour czuł się nieco zawiedziony, ponieważ Bullets zdobyli wtedy mistrzostwo BAA, a jemu nie było dane tego doświadczyć. Po zakończeniu rozgrywek NBL dołączył jeszcze do ligi PBLA (Professional Basketball League of America), dołączając do New Orleans Hurricanes. W trakcie ośmiu spotkań notował średnio 14,1 punktu (7), zostając liderem strzeleckim zespołu. Po 14 dniach liga została jednak rozwiązana. Wraz z klubowym kolegą Normem Rosenem został wybrany do II składu All-PBLA.

W 1948 dołączył do zespołu Syracuse Nationals, w którym występował już do końca swojej kariery. W 1950 oraz 1954 dotarł do finałów NBA, jednak po tytuł mistrzowski sięgnął dopiero w 1955[1]. W międzyczasie brał trzykrotnie udział w NBA All-Star Game[2]. Zaliczono go też dwukrotnie do drugiego składu najlepszych zawodników NBA[3]. W latach 1956–1960 pełnił funkcję tzw. grającego trenera Nationals. Karierę zawodniczą zakończył w 1960 roku, poświęcając się wyłącznie pracy trenerskiej.

W 1961 roku poprowadził St. Louis Hawks do finałów NBA. Nie sprostali oni jednak prowadzonym przez Reda Auerbacha Boston Celtics, ulegając im w rezultacie 1-4[5]. W późniejszych latach był jeszcze trenerem Baltimore Bullets oraz Detroit Pistons.

Osiągnięcia edytuj

NBL
  • Wicemistrz turnieju World Professional Basketball (1947)[6]
PBLA
  • Wybrany do II składu PBLA (1948)[7]
NBA
Trenerskie
  • Wicemistrz NBA (1961)[1]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Finals Champions and MVPs. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  2. ↑ a b c Paul Seymour Profile. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. ↑ a b c All-NBA Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  4. ↑ Paul Seymour - Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  5. ↑ 1960-61 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  6. ↑ WORLD PROFESSIONAL BASKETBALL TOURNAMENT 1939-48. apbr.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. ↑ PROFESSIONAL BASKETBALL LEAGUE OF AMERICA 1947-48. apbr.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  8. ↑ NBA ALL-STAR LEGENDS GAME RESULTS, ROSTERS, AND PLAYERS. nba-allstar.com. [dostęp 2018-03-14]. (ang.).
  9. ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Free Throw Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul_Seymour&oldid=70314639”