Paul von Hase
Paul von Hase (ur. 24 lipca 1885, zm. 8 sierpnia 1944 w Berlinie) – generał niemiecki, uczestnik I wojny światowej i II wojny światowej, członek ruchu oporu, uczestnik spisku na życie Hitlera z 20 lipca 1944, za udział w którym został skazany na karę śmierci i stracony.
| |
 generał major
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1905–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
Paul von Hase urodził się 24 lipca 1885 roku w Hanowerze[1][a]. W 1905 roku wstąpił na ochotnika do elitarnego 1 Pułku Grenadierów Gwardii im. Cesarza Aleksandra, gdzie został wyszkolony na oficera – stopień oficerski Leutnant uzyskał w 1907 roku[3]. W 1913 roku został przeniesiony do 5 Pułku Grenadierów Gwardii, z którym walczył podczas I wojny światowej w Belgii, a następnie w Prusach Wschodnich, Polsce i Rosji[4]. Po wojnie został wcielony do Reichswehry[5]. W latach 1921–1926 służył w 9 Pułku Piechoty[6]. W 1926 roku został komendantem poligonu wojskowego w Kummersdorfie[7]. W 1934 roku objął dowództwo II Batalionu 5 Pułku Piechoty[8], a w 1935 roku naczelne dowództwo 50 Pułku Piechoty w Landsbergu an der Warthe[9]. W 1938 roku miał stopień generała majora i był zaznajomiony z planami zamachu na Hitlera na wiosnę 1938 roku przygotowywanym przez grupy oporu w kręgach oficerskich Wehrmachtu[10]. Von Hase był gotowy poprowadzić swoje oddziały przeciwko rządowi lub przynajmniej do walki z Gestapo i SS[11].
Von Hase brał udział w ataku na Polskę i w kampanii francuskiej[10]. Jesienią 1940 roku zachorował i przebyta choroba sprawiła, że nie był zdolny do walki na froncie[10]. Został komendantem miasta Berlina (niem. Stadtkommandant)[10]. W stolicy zacieśnił kontakty z Ludwigiem Beckem i grupą wokół Friedricha Olbrichta[10]. Jako komendant miasta miał odegrać ważną rolę w realizacji operacji Walkiria[10]. 20 lipca wydał rozkaz do odcięcia dzielnicy rządowej Berlina [10][2]. Po zdradzie spiskowców przez Remera, który był odpowiedzialny za zamknięcie dzielnicy rządowej i aresztowanie Goebbelsa[12][13], von Hase został aresztowany jako jeden z pierwszych[10]. Przesłuchiwany nie wydał nikogo ze współspiskowców, biorąc na siebie całą odpowiedzialność za pucz[2].
8 sierpnia został skazany w pierwszym procesie spiskowców na karę śmierci i stracony tego samego dnia w Berlinie-Plötzensee[10].
Von Hase był wujem działacza antynazistowskiego Dietricha Bonhoeffera (1906–1945)[2].
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Żelazny I i II Klasy z Okuciem Ponownego Nadania[14]
- Krzyż Honorowy[14]
- Srebrny Krzyż Niemiecki (30 grudnia 1943)[14]
- Wielki Oficer I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi[15]
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Kopp 2002 ↓, s. 46.
- ↑ a b c d Gregory 2018 ↓, s. 84.
- ↑ Kopp 2002 ↓, s. 51.
- ↑ Kopp 2002 ↓, s. 56.
- ↑ Kopp 2002 ↓, s. 62.
- ↑ Kopp 2002 ↓, s. 63.
- ↑ Kopp 2002 ↓, s. 75.
- ↑ Kopp 2002 ↓, s. 82.
- ↑ Kopp 2002 ↓, s. 88.
- ↑ a b c d e f g h i Gedenkstätte Deutscher Widerstand ↓.
- ↑ Hoffman 1996 ↓, s. 44.
- ↑ Williamson 2005 ↓, s. 53.
- ↑ Eckelmann 2014 ↓.
- ↑ a b c Hase [online], www.lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2021-07-30].
- ↑ https://www.parlament.gv.at/PAKT/VHG/XXIV/AB/AB_10542/imfname_251156.pdf str. 167
Bibliografia edytuj
- Paul von Hase. [w:] Gedenkstätte Deutscher Widerstand [on-line]. [dostęp 2020-06-05]. (niem.).
- Susanne Eckelmann: Claus Schenk Graf von Stauffenberg 1907–1944. [w:] Deutsches Historisches Museum, Berlin [on-line]. 2014-09-14. [dostęp 2020-06-07]. (niem.).
- Don Allen Gregory: After Valkyrie: Military and Civilian Consequences of the Attempt to Assassinate Hitler. McFarland, 2018. ISBN 978-1-4766-3447-0. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
- Peter Hoffmann: The history of the German resistance, 1933–1945. McGill-Queen’s Press – MQUP, 1996. ISBN 0-7735-1531-3. [dostęp 2020-06-05]. (ang.).
- Roland Kopp: Paul von Hase: von der Alexander-Kaserne nach Plötzensee: eine deutsche Soldatenbiographie 1885–1944. LIT Verlag Münster, 2001. ISBN 978-3-8258-5035-7. [dostęp 2020-06-05]. (niem.).
- Gordon Williamson: German Commanders of World War II, Volume 1. Osprey Publishing, 2005. ISBN 1-84176-596-1. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).