Pavao Anđelić

bośniacki archeolog i prawnik

Pavao Anđelić (ur. 29 lutego 1920 w Sultići, zm. 7 sierpnia 1985 tamże) – bośniacki archeolog i prawnik[1].

Pavao Anđelić
Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1920
Sultići

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1985
Sultići

Alma Mater

Uniwersytet w Zagrzebiu

Doktorat

1972
Uniwersytet w Belgradzie

W 1946 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Zagrzebiu. Studiował także historię na Uniwersytecie w Sarajewie[1].

W latach 1948–1954 był sędzią sądu w Konjicu, a w latach 1955–1976 był archeologiem Muzeum Narodowego w Sarajewie. Specjalizował się w średniowieczu[1].

W 1972 roku uzyskał stopień naukowy doktora na Wydziale Filozoficznym Uniwersytecie w Belgradzie[1].

Wybrane publikacje edytuj

(opracowano na podstawie materiału źródłowego[1])

  • Srednjovjekovni pečati (1970)
  • Bobovac i Kraljeva Sutjeska: stolna mjesta bosanskih vladara u XIV. i XV. stoljeću (1973)
  • Historijski spomenici Konjica i okoline (1975)
  • Studije o teritorijalnopolitičkoj organizaciji srednjovjekovne Bosne (1982)
  • Srednjovjekovne humske župe (wspólnie z Marijanem Sivriciem i Tomislavem Anđeliciem, 1999).

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Anđelić, Pavao – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2023-08-13]. (chorw.).