Pawło Anatolijowycz Sirotin, kirg. i ros. Павел Анатольевич Сиротин, ukr. Павло Анатолійович Сиротін lub Сіротін (ur. 29 września 1967 w Frunze, Kirgiska SRR) – kirgiski i ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.

Pawło Sirotin
Павло Сіротін
Pełne imię i nazwisko

Pawło Anatolijowycz Sirotin

Data i miejsce urodzenia

29 września 1967
Frunze

Wzrost

182 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983 COR Frunze 1 (-?)
1984–1987 Ałga Frunze 53 (-?)
1988 Ałaj Osz 20 (-?)
1989–1991 Ałga Frunze 69 (-?)
1992 Krystał Czortków 14 (-?)
1992–1994 Kremiń Krzemieńczuk 43 (-?)
1995–1996 Bukowyna Czerniowce 72 (-?)
1997–1998 Prykarpattia Iwano-Frankiwsk 53 (-?)
1999 Kremiń Krzemieńczuk 30 (-?)
2000 Bukowyna Czerniowce 29 (-?)
2001 Ternopil-Nywa-2 5 (-?)
2001 Nywa Tarnopol 10 (-?)
2002 Łukor Kałusz 7 (-?)
2002 Prykarpattia Iwano-Frankiwsk 0 (-0)
2003–2004 Bukowyna Czerniowce 42 (-?)
200?–200? MFK Merkurij-CzTEI Czerniowce ? (-?)
2007 FK Łużany 7 (-?)
2007–2008 Bukowyna Czerniowce 25 (-?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2009–2010 Bukowyna Czerniowce (asystent)
2010 Dordoj-94 Biszkek
2011–2012 Ałga Biszkek
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

Kariera klubowa edytuj

W 1983 rozpoczął karierę piłkarską w klubie COR Frunze. W 1984 przeszedł do Ałgi Frunze, w której występował do 1991 roku, z wyjątkiem sezonu 1988, kiedy grał w Ałaju Osz. W 1992 po rozpadzie ZSRR wyjechał do Ukrainy, gdzie bronił barw klubów Krystał Czortków, Kremiń Krzemieńczuk, Bukowyna Czerniowce, Prykarpattia Iwano-Frankiwsk, Ternopil-Nywa-2, Nywa Tarnopol i Łukor Kałusz. W 2004 zakończył karierę piłkarską w Bukowynie Czerniowce. Ale potem występował w zespole amatorskim Mytnyk Waduł-Siret oraz futsalowej drużynie Merkurij-CzTEI Czerniowce. W 2007 powrócił na krótko do sportu zawodowego, grając w FK Łużany i Bukowynie Czerniowce do końca 2008 roku[1].

Kariera trenerska edytuj

Jeszcze będąc piłkarzem Bukowyny rozpoczął karierę szkoleniową łącząc funkcje trenerskie. Od 2009 do 2010 pomagał trenować bramkarzy w Bukowynie Czerniowce. W 2010 powrócił do Kirgistanu, gdzie objął stanowisko głównego trenera Dordoj-94 Biszkek. W kwietniu 2011 został zaproszony na stanowisko głównego trenera rodzimej Ałgi Biszkek[2][3], ale w połowie sezonu 2012 podał się do dymisji[4].

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy klubowe edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj