Paweł Murza-Mucha
Paweł Murza-Mucha (ur. 27 września 1921 w Wąchocku zm. 25 sierpnia 1991 w Warszawie[1]) – polski profesor i wynalazca.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Prof. dr inż. mechanik nauk technicznych | |
| Doktorat |
1964 – nauki techniczne |
| Profesura |
1983 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
W 1937 ukończył Gimnazjum Ogólnokształcące im. Witkowskiego w Skarżysku-Kamiennej. W 1939 zdał maturę w Liceum Przyrodniczym im. J. Długosza we Włocławku. Od 1940 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, a po jej ukończeniu w 1943 rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie. Wszyscy pracownicy PWST byli równocześnie pracownikami konspiracyjnej Politechniki Warszawskiej. W 1943 r. na skutek dekonspiracji, przerwał studia, ponieważ był poszukiwany przez gestapo. W chwili gdy cała jego rodzina została aresztowana, wstąpił do partyzantki Batalionów Chłopskich[2]. W latach 1945-1947 studiował na Wydziale Mechaniki Politechniki Łódzkiej, uzyskał dyplom inżyniera mechanika. W 1948 rozpoczął pracę na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, w Katedrze Obróbki Metali, w Zakładzie Odlewnictwa pod kierunkiem profesora L. Uzarowicza. W 1964 uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a tytuł profesora w 1983.
W latach 1981-1985 sprawował funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej. Z funkcji tej został odwołany przez ówczesne władze w związku z represjami politycznymi. Był wybitnym specjalistą inicjującym nowe prace badawcze. Jego liczne pomysły naukowo-badawcze zostały wdrożone w praktyce.
Wynalazł i opatentował m.in. „masę do produkcji rdzeni i form odlewniczych” - 3 listopada 1976 oraz „ sposób wytwarzania stopowych warstw powierzchniowych na odlewach” – kwiecień 1990[1].
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (138a-5-30)[3].
Stanowiska edytuj
- W latach 1950-1951 adiunkt, a następnie docent w Katedrze Odlewnictwa Politechniki Warszawskiej.
- Od 1983 r. profesor nadzwyczajny.
- Od 1970 r. pierwszy dyrektor Instytutu Technologii Bezwiórowych.
- W latach 1973-1991 kierownik Zakładu Odlewnictwa.
- W latach 1981-1985 dziekan Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej.
- Przewodniczący Zarządu Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich[1].
Członkostwa[1] edytuj
- Członek:
- Komitetu Metalurgii Polskiej Akademii Nauk PAN
- Rady Naukowej Instytutu Odlewnictwa w Krakowie
- Zarządu Głównego Stowarzyszenia Odlewników Polskich w Krakowie
- Zarządu Oddziału Warszawskiego STOP.
Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia[1] edytuj
Ważne publikacje edytuj
- „Produkcja odlewów ze stopów aluminium w oparciu o masy ze spoiwem sodowym - SOCOR - nowy system produkcji odlewów ze stopów aluminium”, P.Murza-Mucha, Z. Koszarewski, 1979[1];
- „Możliwość zastosowania uproszczonego procesu przesycenia odlewów kokilowych ze stopów aluminium – krzem”, P.Murza-Mucha, R.Szostak 1980;
- „Początki odlewnictwa żeliwa w Polsce” Kazimierz Sękowski Kraków 1983 – recenzja P. Murza-Mucha, Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 29/3-4,703-704, 1984, „Metalurgia topnienia metali”, wyd. Szkolne i Pedagogiczne 1977;
- „Technologia topnienia metali”, wyd. PW 1976; „Żeliwo modyfikowane w praktyce odlewniczej”, Warszawa 1956, wyd. Państwowe Wydawnictwa Techniczne[1];
- Wynalazł i opatentował m.in. „masę do produkcji rdzeni i form odlewniczych” - 3 listopada 1976, czy
„ sposób wytwarzania stopowych warstw powierzchniowych na odlewach” – kwiecień 1990.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g B. Nowicki, pomoc w przygot. M. Trojanowska, „Biogramy profesorów, docentów i doktorów habilitowanych. Wydziału Inżynierii Produkcji, dawniej Mechaniczny Technologiczny, wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002,s.116-117
- ↑ „Wspomnienia pracowników i studentów, Politechnika Warszawska 1939-1945”, pod redakcją: E. Domański, Z. Jaśkiewicz, A. Jermakowicz, Z. Kączkowski (przewodniczący), B.Krasiewicz, wyd. Warszawa 1990, Pracownia Historyczna Biblioteki Głównej Politechniki Warszawskiej 00-661 Warszawa, Noakowskiego 18/20.pok.600, s. 319-322
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JERZY WIKTOR SURKONT, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2015-05-30].
Linki zewnętrzne edytuj
- Mass for production of cores and casting moulds - Patent zarejestrowany w Amerykańskim Urzędzie Patentowym
- Historia Wydziału Inżynierii Produkcji. wip.pw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-17)].