Paweł Pałka
Paweł Pałka (ur. 17 grudnia 1904, zm. 5 lutego 1992 w Lublinie)[1] – polski duchowny katolicki, kanonista, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w latach 1950–1957 dziekan Wydziału Prawa Kanonicznego KUL.
Data urodzenia |
17 grudnia 1904 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 lutego 1992 |
profesor | |
Specjalność: kościelne prawo porównawcze | |
Alma Mater |
Katolicki Uniwersytet Lubelski |
Doktorat |
1936 |
dziekan Wydziału Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1950–1957) |
Życiorys edytuj
Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Lublinie. W 1929 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Mariana Leona Fulmana i został duchownym diecezji lubelskiej. Pracował w różnych parafiach. W 1932 rozpoczął studia z prawa kanonicznego na KUL, w 1936 otrzymał tam na podstawie rozprawy pt. Uzupełnienie jurysdykcji w prawie kanonicznym stopień naukowy doktora. W 1937 został nauczycielem akademickim Wydziału Prawa Kanonicznego KUL. Zajmował tam różne stanowiska ze stanowiskiem profesora włącznie. W latach 1950–1957 był dziekanem tego wydziału a w latach 1957–1972 prodziekanem. W latach 1952–1975 pełnił funkcję rektora WSD w Lublinie[1]. Uzyskał habilitację i tytuł naukowy profesora[2].
Od 1952 był członkiem Towarzystwa Naukowego KUL, przyczynił się do powstania w 1990 Stowarzyszenia Kanonistów Polskich[1].
Zmarł w Lublinie 5 lutego 1992. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Józef Łapiński: Śp. ks. prof. Paweł Pałka (1904—1992), „Prawo Kanoniczne” 35 (1992) nr 3—4. bazhum.muzhp.pl. [dostęp 2018-12-27].
- ↑ Prof. Paweł Pałka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-12-27] .