Paweł Siwiec
polski arabista
Paweł Siwiec – polski uczony, filolog orientalista, arabista. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, uzyskując tytuł magistra w 1983 roku[1]. Doktoryzował się w 2004 roku[1]. W 2009 roku habilitował się na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1]. Jest profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego[1]. Sprawował też funkcje dyplomatyczne w polskich placówkach w Ammanie i Bagdadzie. Pracuje w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się przede wszystkim klasyczną wersyfikacją arabską.[2]
Ważniejsze prace edytuj
- Wiersz arabski. Ewolucja formy, Kraków 2017;
- „Szanfary”: raz jeszcze o przekładach Adama Mickiewicza i Ludwika Spitznagla, Pamiętnik Literacki, 2014, 105/2, s. 21–45;
- Abū al-‘Atāhiya – poeta, błazen, asceta, Kraków 2012;
- Między barokiem polskim a... arabskim, Teksty Drugie, 2010, z. 3, s. 199–208;
- Mały słownik terminologii komputerowej polsko-arabski i arabsko-polski, Kraków 2009;
- Zarys poetyki klasycznego wiersza arabskiego, Kraków 2008;
- Rytm staroarabskiej kasydy, Kraków 2005.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d prof. UJ dr hab. Paweł Siwiec. orient.uj.edu.pl. [dostęp 2016-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-26)]. (pol.).
- ↑ Siwiec, Paweł. chamo.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2016-10-25]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Paweł Siwiec: Między barokiem polskim a... arabskim. rcin.org.pl. [dostęp 2017-05-29]. (pol.).
- Paweł Siwiec: „Szanfary”: raz jeszcze o przekładach Adama Mickiewicza i Ludwika Spitznagla. bazhum.muzhp.pl, 2014. [dostęp 2017-05-29]. (pol.).