Pawieł Emdin
Pawieł Iosifowicz Emdin (ros. Павел Иосифович Эмдин, ur. 1883 w Czausach, zm. 1959 w Rostowie nad Donem[1]) – rosyjski lekarz neurolog i neurochirurg.
Ukończył studia na Uniwersytecie Kazańskim, w latach 1909–1914 pracował w klinice Darkszewicza w Kazaniu. W 1914 przedstawił dysertację doktorską[2]. Od 1924 profesor i kierownik kliniki neurologicznej w Rostowie nad Donem. Był jednym z pionierów neurochirurgii w Związku Radzieckim. Wprowadził w ZSRR nowe metody diagnostyczne (nakłucie podpotyliczne), zajmował się przede wszystkim chirurgią guzów mózgu. Twórca własnej szkoły neurochirurgicznej[3]. W latach 1923-25 dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu w Rostowie nad Donem[4]. Zasłużony Naukowiec RFSRR (1941)[1].
Wybrane prace edytuj
- Синдром крестцовой елочки. Вестн. нейрохиргии 4, С. 35—38 (1950)
Przypisy edytuj
- ↑ a b ЭМДИН Павел Иосифович W: Российской Еврейской Энциклопедии. Российская академия естественных наук, 1994
- ↑ Изменения в поперечно-полосатой мышце скелета после перерезки нерва (1914)
- ↑ Boleslav Lichterman, Emergence and early development of Russian neurosurgery (1890s-1930s), „Journal of the History of the Neurosciences”, 16 (1-2), 2007, s. 123-137, DOI: 10.1080/09647040600700245, PMID: 17365558.
- ↑ Биография юбиляра: Кафедра психиатрии ростовского государственного медицинского университета: вчера, сегодня, завтра :: Статьи :: Лечебно-реабилитационный научный центр Феникс. [dostęp 2010-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)].