Wikipedia

Pearl (album)

album Janis Joplin

Pearl – drugi solowy album Janis Joplin i czwarty w karierze, wydany 1 lutego 1971 cztery miesiące po jej śmierci. Jest to jedyny album nagrany z zespołem Full Tilt Boogie Band.

Pearl
Wykonawca albumu studyjnego
Janis Joplin
Wydany

1 lutego 1971

Nagrywany

wrzesień–październik 1970

Gatunek

blues rock

Długość

34:10

Wydawnictwo

Columbia

Producent

Paul A. Rothchild

Album po albumie
I Got Dem Ol’ Kozmic Blues Again Mama!
(1969) 		Pearl
(1971) 		In Concert
(1972)

Historia edytuj

Album, produkowany pod kierunkiem producenta Paula A. Rothchilda prezentuje lepszy dźwięk i jego fakturę[według kogo?], niż płyty Janis nagrane z jej poprzednimi zespołami - Big Brother & The Holding Company oraz Kozmic Blues Band. Joplin dobrze współpracowała z Rothchildem, który był znany głównie jako producent The Doors. Razem zdołali lepiej oddać jej talenty wokalne.

Zespół wokalistki występujący na nagraniach Pearl, The Full Tilt Boogie, zagrał razem z nią na słynnym festiwalu Festival Express w czasie lata 1970, a wiele piosenek z tego albumu zostało zaprezentowanych na koncertach w Kanadzie.

Okładka edytuj

Ikoniczna okładka płyty przedstawia autorkę półleżącą na swojej wiktoriańskiej dwuosobowej kanapie ze szklanką drinka w ręce, sprawiającą wrażenie, że jest to Janis Joplin taka, jaką naprawdę jest[1].

Kompozycja edytuj

Styl zaprezentowany na albumie to mieszanka blues rocka oraz psychodelii, typowej dla artystki oraz dla muzycznego stylu lat 60. XX wieku. Zawiera zarówno typowe bluesowe ballady, jak i stricte rockowe, gitarowe utwory[2].

Pearl zawiera hity takie jak Me and Bobby McGee (wydany na singlu z Half Moon na stronie B) autorstwa Krisa Kristoffersona i Freda Fostera, oraz słynny, śpiewany a cappella Mercedes Benz (napisany z Michaelem McClure'em i Bobem Neuwirthem), a także "Move Over", który napisała sama. Wokal Janis pojawia się we wszystkich utworach z wyjątkiem Buried Alive in the Blues, który pozostał instrumentalny, ponieważ zmarła nie zdążywszy nagrać ścieżek wokalnych. Sesje nagraniowe, które rozpoczęły się we wczesnym wrześniu, przerwała nagła śmierć Janis 4 października 1970.

W 2003 album został sklasyfikowany na 122. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[3].

Lista utworów edytuj

  1. Move Over – 3:4
  2. Cry Baby – 3:58
  3. A Woman Left Lonely – 3:29
  4. Half Moon – 3:53
  5. Buried Alive in the Blues – 2:29
  6. My Baby – 3:26
  7. Me and Bobby McGee – 4:33
  8. Mercedes Benz – 1:48
  9. Trust Me – 3:17
  10. Get It While You Can – 3:27
Bonusowe utwory reedycji z 1999 roku
  2. Tell Mama (na żywo) - 6:32
  3. Little Girl Blue (na żywo) - 3:50
  4. Try (Just a Little Bit Harder) (na żywo) - 6:52
  5. Cry Baby (na żywo) - 6:29
Bonusowe utwory Legacy Edition z 2005 roku
  2. Happy Birthday, John (Happy Trails) - 1:12
  3. Me and Bobby McGee (wersja demo) - 4:46
  4. Move Over (wersja alternatywna) - 4:27
  5. Cry Baby (wersja alternatywna) - 4:59
  6. My Baby (wersja alternatywna) - 3:59
  7. Pearl (utwór instrumentalny) - 4:29
Druga płyta Legacy Edition z 2005 roku - na żywo z trasy koncertowej Festival Express
  2. Tell Mama - 6:49
  3. Half Moon - 4:38
  4. Move Over - 4:41
  5. Maybe - 3:57
  6. Summertime - 4:39
  7. Little Girl Blue - 5:10
  8. That's Rock 'N Roll - 5:03
  9. Try (Just a Little Bit Harder) - 9:11
  10. Kozmic Blues - 5:29
  11. Piece of My Heart - 5:21
  12. Cry Baby - 6:31
  13. Get It While You Can - 7:20
  14. Ball and Chain - 8:15

Pozycje na listach przebojów edytuj

Rok Lista Pozycja
1971 Billboard 200 1
Australian Kent Music Report Albums Chart
Canadian RPM 100[4]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Error!
  2. ↑ Przegląd albumu "Pearl" w serwisie Allmusic
  3. ↑ Rolling Stone (USA) Lists - The Rolling Stone Top 500 Albums. rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22]. (ang.).
  4. ↑ Lista 100 albumów wg RPM z roku 1971

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pearl_(album)&oldid=72750869”