Pelophryne
Pelophryne – rodzaj płazów bezogonowych z rodziny ropuchowatych (Bufonidae).
| Pelophryne[1] | |||
| Barbour, 1938[2] | |||
.jpg) Przedstawiciel rodzaju – P. brevipes | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Pelophryne | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Pelophryne albotaeniata Barbour, 1938 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Zasięg występowania edytuj
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Filipinach, Borneo, w Malezji i sąsiednim Singapurze; również na wyspie Hajnan należącej do Chin[3].
Systematyka edytuj
Etymologia edytuj
Pelophryne: gr. πηλος pēlos „glina, błoto”[4]; φρυνη phrunē, φρυνης phrunēs „ropucha”[5].
Podział systematyczny edytuj
Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:
- Pelophryne albotaeniata Barbour, 1938
- Pelophryne api Dring, 1983
- Pelophryne brevipes (Peters, 1867)
- Pelophryne guentheri (Boulenger, 1882)
- Pelophryne ingeri Matsui, 2019
- Pelophryne lighti (Taylor, 1920)
- Pelophryne linanitensis Das, 2008
- Pelophryne misera (Mocquard, 1890)
- Pelophryne murudensis Das, 2008
- Pelophryne penrissenensis Matsui, Nishikawa, Eto & Hossman, 2017
- Pelophryne rhopophilia Inger & Stuebing, 1996
- Pelophryne saravacensis Inger & Stuebing, 2009
- Pelophryne signata (Boulenger, 1895)
Kladogram za Van Bocxlaer et al[6]
| |||||||||||||
Status edytuj
Gatunki z tego rodzaju są zagrożone wyginięciem, wrażliwe, ale też najmniejszej troski. Niektóre nie zostały ocenione z powodu braku danych[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Pelophryne, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ T. Barbour. Notes on Nectophryne. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 51, s. 192, 1938. (ang.).
- ↑ a b D. Frost: Pelophryne Barbour, 1938. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2019-12-21]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 164.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 173.
- ↑ I. Van Bocxlaer & S.D. Biju. Toad radiation reveals into-India dispersal as a source of endemism in the Western Ghats-Sri Lanka biodiversity hotspot. „BMC Evolutionary Biology”. 9, s. 131, 2009. DOI: 10.1186/1471-2148-9-131. (ang.).
- ↑ AmphibiaWeb. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).