Pentekostalizm w Boliwii
Pentekostalizm w Boliwii – ruch zielonoświątkowy w Boliwii, będący drugą siłą religijną i stanowiący około 5% populacji. Zielonoświątkowcy są najszybciej rosnącym protestanckim ugrupowaniem. Około 80% boliwijskich protestantów (evangélicos) jest zielonoświątkowcami[1]. Ruch zielonoświątkowy pojawił się w Boliwii w roku 1920. Od tego czasu rozmaite zielonoświątkowe denominacje zakładały swoje kościoły w Boliwii.
Historia edytuj
W roku 1920 przybyli misjonarze ze Szwedzkiej Wolnej Misji, w 1929 amerykańscy misjonarze z Kościoła Poczwórnej Ewangelii, w 1938 Ewangelikalny Kościół Zielonoświątkowy z Chile, a w 1946 roku amerykańscy misjonarze założyli Zbory Boże w Cochabamba, La Paz i Santa Cruz. Efekty ich działalności były niewielkie i aż do końca lat 50. zielonoświątkowe zbory rozwijały się bardzo wolno[1][2]. W końcu lat 50. oraz w latach 60. wzrastać zaczęła zarówno liczebność zborów, jak i ich wielkość. Franz Damen wyjaśnia ten wzrost dwoma czynnikami: narodową rewolucją oraz reformą agrarną z 1952 roku[2].
Boliwijski pentekostalizm rozprzestrzeniał się głównie w miastach i w regionie Andów. Najniższy procent zielonoświątkowców jest we wschodniej części kraju. Do regionów o wysokim procencie zielonoświątkowców należy Ajmara w południowo-zachodniej części płaskowyżu Altiplano (stan Oruro). W regionie tym aktywnie pracowali misjonarze z Ewangelikalnego Kościoła Zielonoświątkowego Chile (IEPC), denominacji powstałej w 1932 w wyniku podziału w Metodystycznym Kościele Zielonoświątkowym. W latach 1938-1969 wysyłali oni misjonarzy do Cochabamba, Oruro oraz La Paz. Był to rezultat ekspansji prowadzonej z Santiago w kierunku północnym. W wyniku ich działalności powstał Ewangelikalny Kościół Zielonoświątkowy w Boliwii[1].
Największą zielonoświątkową denominacją są Zbory Boże, w roku 1960 liczyły 800 członków, w roku 1967 – 1431, w 1990 – 15 tysięcy, a w roku 2000 – 43 100 członków[3]. Zielonoświątkowcy stanowią 80% boliwijskich protestantów[1].
Boliwijskich zielonoświątkowców cechuje silny antyekumenizm[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Rivière 2007 ↓.
- ↑ a b Wightman 2008 ↓, s. 17.
- ↑ Holland 2009 ↓.
- ↑ Wightman 2008 ↓, s. 22.
Bibliografia edytuj
- Clifton L. Holland: Enciclopedia de Grupos Religiosos en las Americas y la Peninsula Iberica: Religión en Bolivia. Prolades, 2009.
- Gilles Rivière. Bolivia: el pentecostalismo en la sociedad aimara del Altiplano. „Nuevo Mundo Mundos Nuevos”, 15 juin 2007.
- Patricia K. Robertson: The Rise of Pentecostalism in Latin America: A Study of Conversion, Politics, and the Dark Secrets within Contemporary Bolivia. [w:] University of Calgary [on-line]. Academia.edu, 2007.
- Jill Marie Wightman: New Bolivians, New Bolivia: Pentecostal Conversion and Neoliberal Transformation in Contemporary Bolivia. University of Illinois, 2008.