Perłopiórek rdzawouchy
Perłopiórek rdzawouchy[4], tymalek luzoński[5] (Robsonius rabori) – gatunek ptaka z rodziny świerszczaków (Locustellidae).
| Robsonius rabori | |||
| (Rand, 1960) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
perłopiórek rdzawouchy | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Zasięg występowania edytuj
Perłopiórek rdzawouchy występuje na Filipinach, zamieszkując północno-środkowy Luzon (Cordillera Central)[6].
Morfologia edytuj
Długość ciała 20–22 cm, masa ciała 48–65 g[7]. Obie płcie są do siebie podobne[7].
Taksonomia edytuj
Jest to gatunek monotypowy. Taksony Robsonius thompsoni (perłopiórek bursztynowy) i R. sorsogonensis (perłopiórek szarouchy) są czasami traktowane jako podgatunki R. rabori, lecz obecnie przez większość ujęć systematycznych są podnoszone do rangi odrębnych gatunków[4][6][7][8][9].
Etymologia edytuj
- Robsonius: Craig R. Robson (ur. 1959), brytyjski ornitolog[10].
- rabori: dr Dioscoro Siarot Rabor (1911–1996), filipiński ornitolog i obrońca przyrody[11].
Status edytuj
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje perłopiórka rdzawouchego za gatunek narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable)[3]. Liczebność populacji jest szacowana na 2500–9999 dorosłych osobników; trend liczebności populacji ocenia się jako spadkowy ze względu na niszczenie siedlisk[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Austin L. Rand. A new species of babbling thrush from the Philippines. „Fieldiana Zoology”. 39 (33), s. 377–378, 1960. (ang.).
- ↑ a b D. Lepage, Rusty-faced Babbler Robsonius rabori, [w:] Avibase [online] [dostęp 2024-02-24] (ang.).
- ↑ a b c BirdLife International, Robsonius rabori, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2020-3 [dostęp 2021-02-24] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Locustellidae Bonaparte, 1854 - świerszczaki - Bush warblers (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-24].
- ↑ P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 292, 1999.
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.2). [dostęp 2024-02-24]. (ang.).
- ↑ a b c N.J. Collar & C. Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 204. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
- ↑ P.A. Hosner, N.C. Boggess, P. Alviola, L.A. Sánchez-gonzález, C.H. Oliveros, R. Urriza & R.G. Moyle. Phylogeography of the Robsonius Ground-Warblers (Passeriformes: Locustellidae) Reveals an Undescribed Species from Northeastern Luzon, Philippines. „The Condor”. 115 (3), s. 630–639, 2013. DOI: 10.1525/cond.2013.120124. (ang.).
- ↑ Nigel J. Collar. A partial revision of the Asian babblers (Timaliidae). „Forktail”. 22, s. 108, 2006. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Robsonius [dostęp 2018-05-14].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Rabori [dostęp 2018-05-14].
Bibliografia edytuj
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia i nagranie głosu. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).