Dostojka malinowiec
Dostojka malinowiec, perłowiec malinowiec (Argynnis paphia) – gatunek motyla dziennego z rodziny rusałkowatych (Nymphalidae).
| Argynnis paphia | |
| (Linnaeus, 1758) | |
 Dostojka malinowiec (samiec) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
dostojka malinowiec |
Opis edytuj
Rozpiętość skrzydeł od 58 do 66 mm. Wierzch skrzydeł samicy rudooliwkowy, samca rudy z ciemnymi pasami na żyłkach przedniego skrzydła na których znajdują się skupienia łusek zapachowych. U samic spotyka się formę valesina o szarooliwkowym tle skrzydeł. Spód tylnego skrzydła żółto lub szarozielonkawy, ze srebrzystymi przepaskami.
-
♂ -
△ ♂ -
♀ -
♀ f. valesina
Biologia i ekologia edytuj
Gatunek eurosyberyjski, pospolity w całej Polsce, lokalnie liczny. Owady dorosłe pojawiają się w jednym pokoleniu od końca czerwca do początku września. Związany ze środowiskiem leśnym, występuje na polanach, przyleśnych łąkach, zrębach, ale motyle przebywają zwykle wysoko w koronach drzew, gdzie żywią się nektarem. W Tatrach spotykane są nawet do 2000 m n.p.m.[1], ale częściej w niższych położeniach górskich. Samice składają jaja składa na korze drzew (świerków, sosen)[1] na skraju lasu, rzadziej bezpośrednio na roślinach pokarmowych. Zimują (w szczelinach kory) świeżo wylęgłe gąsienice, które zaczynają żerować dopiero na wiosnę następnego roku. Gąsienice są aktywne w nocy, w dzień szukają schronienia w ściółce.
Rośliny żywicielskie gąsienic edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Jarosław Buszko, Janusz Masłowski: Motyle dzienne Polski. Nowy Sącz: Koliber, 2008.
- Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska: Motyle dzienne. Warszawa: Multico, 2010.