Perkoz Taczanowskiego

Perkoz Taczanowskiego[3] (Podiceps taczanowskii) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny perkozów (Podicipedidae). Znany tylko z jednego stanowiska na jeziorze Junín położonym na płaskowyżu w regionie Junín (4080 m n.p.m.) w środkowo-zachodnim Peru. Zagrożony wyginięciem.

Perkoz Taczanowskiego
Podiceps taczanowskii[1]
von Berlepsch & Stolzmann, 1894
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

perkozowe

Rodzina

perkozy

Rodzaj

Podiceps

Gatunek

perkoz Taczanowskiego

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Rysunek dołączony do pierwszego opisu
Taksonomia
Takson ten opisali naukowo Hans von Berlepsch i Jan Sztolcman w 1894 na łamach czasopisma „Ibis[4]. Autorzy nadali gatunkowi nazwę Podiceps taczanowskii – na cześć polskiego ornitologa Władysława Taczanowskiego, autora m.in. Ornithology of Peru (1884–86)[4]. Nazwa ta obowiązuje do tej pory[3][5]. Jest to gatunek monotypowy[5].
Morfologia
Perkoz Taczanowskiego jest gatunkiem nielotnym. Mierzy 33–38 cm długości[6]. Samce są podobne pod względem upierzenia do samic, ale są większe[6].
Ekologia
Zamieszkuje otwarte wody jeziora. W okresie lęgowym przenosi się na wyspy porośnięte roślinami z gatunku Scirpus [californicus] tatora oraz w zatoczki i kanały porośnięte trzcinami. Gnieździ się w koloniach, w okresach dużej liczebności ryb z rodzaju Orestias w płytkich wodach[potrzebny przypis].
Status, zagrożenia i ochrona
W 1938 był to ptak wyjątkowo liczny, a jeszcze w 1961 populacja prawdopodobnie znacznie przekraczała 1000 osobników. W kolejnych latach nastąpiły jednak gwałtowne spadki liczebności i w 1993 populację szacowano już tylko na około 50 osobników, choć późniejsze badania wykazały, że były to dane zaniżone – uważa się, że od lat 70. do 90. stan populacji pozostawał mniej więcej stabilny na poziomie 250–300 osobników. Obecnie populację na wolności szacuje się na 140–320 dorosłych ptaków, a jej trend uznaje się za lekko spadkowy. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 1994 uznawała perkoza Taczanowskiego za gatunek krytycznie zagrożony (CR – Critically Endangered), w 2020 zmieniono status na zagrożony (EN – Endangered)[2][7].
Zanieczyszczenie środowiska i zarządzanie wodami z jeziora mają ogromny wpływ na zmniejszanie liczebności populacji tego gatunku[2]. Jezioro Junín zostało uznane za rezerwat narodowy, ponadto w 1996 wyznaczono tu obszar Ramsar, a w 2008 uznano je za ostoję ptaków IBA[2][7].

Przypisy edytuj

  1. Podiceps taczanowskii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d BirdLife International, Podiceps taczanowskii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-3 [dostęp 2020-12-16] (ang.).
  3. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Podicipedidae Bonaparte, 1831 - perkozy - Grebes (wersja: 2016-07-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-11-07].
  4. a b Hans von Berlepsch & Jean Stolzmann. Description of a New Species of Grebe from Central Peru. „Ibis”. ser. 6, v. 6, s. 109, ryc. IV, 1894. (ang. • łac.). 
  5. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-28]. (ang.).
  6. a b N. Bouglouan: Junin Grebe. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-07-28]. (ang.).
  7. a b Species factsheet: Podiceps taczanowskii. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-07-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj