Perlica sępia

Perlica sępia
	Acryllium vulturinum
	(Hardwicke, 1834)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	perlice
Rodzaj	Acryllium; G. R. Gray, 1840
Gatunek	perlica sępia
Synonimy
	Numida vulturina Hardwicke, 1834;
	Numida vulturina Hardwicke, 1834;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Perlica sępia (Acryllium vulturinum) – gatunek dużego ptaka z rodziny perlic (Numididae), zamieszkującego Afrykę Wschodnią.

Systematyka edytuj

Taksonomia: Takson po raz pierwszy opisany przez T. Hardwicke’a w 1834 roku pod nazwą Numida vulturina^[5]. Opis ukazał się czasopiśmie „Proceedings of the Zoological Society of London”^[5]. Jako miejsce typowe autor błędnie wskazał Afrykę Zachodnią^[5]. H. Friedmann w 1930 roku zaproponował jako miejsce typowe Tsavo w Kenii^[6], natomiast w 2011 roku D. A. Turner uściślił do Masailand na obszarze Afryki Wschodniej^[7]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Acryllium^[8]^[9] utworzonego przez G. R. Graya w 1840 roku^[10]. Gatunek monotypowy – nie wyróżnia się podgatunków^[3]^[9].

Gatunek typowy: Numida vulturina Hardwicke

Zbliżenie głowy

Morfologia edytuj

Długość ciała wynosi 61–71 cm, zaś jego masa 1,3 kg. Największa perlica. Głowa i szyja łyse o ciemnej, niebieskawej skórze (do czego nawiązuje nazwa, gdyż przypomina to głowę i szyję sępów). Obecna kryza złożona z długich, czarno-białych piór. Pierś i część brzucha granatowe. Wierzch ciała i pokrywy skrzydłowe czarne, pokryte okrągłymi plamkami. Lotki czarne z cienkimi, białymi paskami. Ogon długi, zwisający, środkowe sterówki czarne, zaś zewnętrzne białe. Dziób jasny, tęczówki czerwone.

Występowanie edytuj

Wschodnia Afryka – południowa Etiopia, Somalia, Kenia, północno-wschodnia Tanzania^[3]^[11]. Środowisko życia stanowią sawanny oraz półsuche tereny trawiaste z krzewami, także nadrzeczne zarośla.

Zachowanie edytuj

Porusza się chodząc lub biegając, nawet w przypadku zauważenia drapieżnika. Tworzy stada do 30 osobników, jednak w sezonie lęgowym ptaki te przebywają parami. W lęgu 4–6 jaj zniesionych do zagłębienia w ziemi. Inkubacja trwa 30 dni, wysiaduje jedynie samica.

Status edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje perlicę sępią za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny^[4].

Przypisy edytuj

↑ Acryllium vulturinum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Acryllium, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-02] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Vulturine Guineafowl (Acryllium vulturinum). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-26)]. (ang.).
↑ ^a ^b Acryllium vulturinum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c T. Hardwicke. Numida vulturina. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1834, s. 52, 1834. (ang.).
↑ H. Friedmann. Birds collected by the childs frick expedition to Ethiopia and Kenya Colony. „Bulletin - United States National Museum”. 153, s. 136, 1930. (ang.).
↑ D. A. Turner. Comments concerning the type locality of the Vulturine Guineafowl Acryllium vulturinum. „Scopus”. 31, s. 40-41, 2011. (ang.).
↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Numididae de Selys Longchamps, 1842 - perlice - Guineafowl (wersja: 2015-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-17].
↑ ^a ^b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Megapodes, guans, guineafowl, New World quail. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
↑ G. R. Gray: A list of the genera of birds. Londyn: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 61. (ang.).
↑ D. Lepage: Perlica sępia (Acryllium vulturinum). Avibase - Światowa baza danych ptaków. [dostęp 2020-08-17].

Bibliografia edytuj

David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, Phil Benstead: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15733-3.

Linki zewnętrzne edytuj

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Acryllium vulturinum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[itis2-2] Acryllium, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-02] (ang.).

[ibc-3] Vulturine Guineafowl (Acryllium vulturinum). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-26)]. (ang.).

[iucn-4] Acryllium vulturinum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Hardwicke-5] T. Hardwicke. Numida vulturina. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1834, s. 52, 1834. (ang.).

[Friedmann-6] H. Friedmann. Birds collected by the childs frick expedition to Ethiopia and Kenya Colony. „Bulletin - United States National Museum”. 153, s. 136, 1930. (ang.).

[Turner-7] D. A. Turner. Comments concerning the type locality of the Vulturine Guineafowl Acryllium vulturinum. „Scopus”. 31, s. 40-41, 2011. (ang.).

[eko-8] Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Numididae de Selys Longchamps, 1842 - perlice - Guineafowl (wersja: 2015-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-17].

[ioc-9] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Megapodes, guans, guineafowl, New World quail. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-17]. (ang.).

[Gray-10] G. R. Gray: A list of the genera of birds. Londyn: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 61. (ang.).

[avibase-11] D. Lepage: Perlica sępia (Acryllium vulturinum). Avibase - Światowa baza danych ptaków. [dostęp 2020-08-17].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]