Perspektywa krzywoliniowa

Perspektywa krzywoliniowa (perspektywa sferyczna) – forma odwzorowania przestrzeni na płaszczyźnie stosowana do przedstawienia obiektów trójwymiarowych w dwóch wymiarach, linie w rzeczywistości proste wydają się być wtedy krzywe.

Dystorsja beczkowa
Dystorsja poduszkowa

Perspektywa krzywoliniowa formalnie ustalona została w 1968 przez artystę i historyka sztuki Alberta Flocona i rytownikagrafika André Barre’a, autorów książki La Perspective curviligne[1], którą przetułmaczono na język angielski w 1987 pt Curvilinear Perspective: From Visual Space to the Constructed Image i opublikowano na łamach University of California Press[2].

Horyzont i punkty zbiegu edytuj

Przedstawienie tego samego obiektu, z lewej w perspektywie krzywoliniowej i po prawej, używając jedynie jednego punktu zbiegu
   

System ten posługuje się łukami do kreślenia obrazu o wiele bardziej zbliżonego do tego generowanego przez oko, niż to jest w przypadku tradycyjnej perspektywy linearnej, która wykorzystuje jedynie linie proste i prowadzi do dziwnych zniekształceń na brzegach. Do kreślenia łuków używa się czterech lub pięciu punktów zbiegu:

  • W perspektywie z pięcioma punktami zbiegu (typu rybie oko) punkt zbiegu Z znajduje się pośrodku okręgu, a cztery pozostałe N, S, W i E są umiejscowione na jego krawędzi.
  • Takie przedstawienie przestrzeni jest najbardziej zbliżone do obrazu jaki generuje ludzkie oko.

Geometryczna zależność edytuj

Na rysunku 1 przedstawiono ścianę 1 i obserwatora 2 z rzutu górnego
 
Rysunek 1

Odległości a i c między obserwatorem a ścianą są większe niż odległość b, w związku z czym przyjmując zasadę, iż obiekt znajdujący się dalej od obserwatora, jest dla niego mniejszy, ściana powinna być zniekształcona i zmniejszona przy krawędziach.

Na rysunku 2 przedstawiono tą samą sytuację z punktu widzenia obserwatora
 
Rysunek 2

Definicja matematyczna edytuj

Jeżeli punkt posiada współrzędne 3W w układzie kartezjańskim  

 

Transformacja tego punktu do krzywoliniowego układu odniesienia o promieniu   jest następująca:

 
 

Przykłady edytuj

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne (w języku angielskim) edytuj

Przypisy edytuj

  1. Albert Flocon and André Barre, La Perspective curviligne, Flammarion, Éditeur, Paris, 1968.
  2. Albert Flocon and André Barre, CurvilinearPerspective: From Visual Space to the Constructed Image (Robert Hansen, translator), University of California Press, Berkely and Los Angeles, California, 1987 ISBN 0-520-05979-4.