Petro Hryhorowycz Tyszczenko, ukr. Петро Григорович Тищенко, ros. Пётр Григорьевич Тищенко, Piotr Grigorjewicz Tiszczienko (ur. 10 stycznia 1925 w Zaporożu, Ukraińska SRR, zm. 27 lipca 2012 w Zaporożu, Ukraina) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Petro Tyszczenko
Pełne imię i nazwisko

Petro Hryhorowycz Tyszczenko

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1925
Zaporoże

Data i miejsce śmierci

27 lipca 2012
Zaporoże

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1939–1941 Stal Zaporoże
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1947–1949 Łokomotyw Zaporoże 14+ (0+)
1950 Dynamo Kijów 1 (0)
1951 Torpedo Gorki 28 (0)
1952–1954 Dynamo Kijów 22 (0)
1955 Metałurh Zaporoże 13 (0)
W sumie: 78 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1956–1957 Metałurh Zaporoże (asystent)
1958–1959 Metałurh Zaporoże
1960–1964 Burewisnyk Melitopol
1966 Spartak Melitopol
1967–1970 Metałurh Zaporoże (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Petro Tyszczenko
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1925
Zaporoże

Data śmierci

27 lipca 2012

Przebieg służby
Lata służby

1941–1946

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

464. Zaporoski Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

piłkarz

Odznaczenia
Order Wojny Ojczyźnianej I klasyOrder Wojny Ojczyźnianej II klasyMedal „Za Odwagę” (ZSRR)Medal „Za zasługi bojowe”

Kariera piłkarska edytuj

Po ataku Niemiec na ZSRR zgłosił się jako ochotnik do Armii Radzieckiej. Wiele razy był ranny, odznaczony 15 bojowymi nagrodami. Walcząc na froncie doszedł do Bułgarii, gdzie został zdemobilizowany w 1946 roku. W 1947 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Bilszowyk Zaporoże, który potem zmienił nazwę na Łokomotyw. W 1950 został zaproszony do Dynama Kijów. W 1951 bronił barw Torpedo Gorki, ale w następnym roku powrócił do Dynama Kijów. W 1955 przeszedł do Metałurha Zaporoże, w którym zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej w rozpoczął pracę szkoleniowca. Od 1956 do 1957 pomagał trenować Metałurh Zaporoże, a od lipca 1958 do czerwca 1959 prowadził zaporoski klub. Trenował studencką reprezentację ZSRR. W 1960 stał na czele Burewisnyka Melitopol, którym kierował do 1966 (od 1965 nazywał się Spartak).[1] W latach 1967-1970 ponownie pomagał trenować piłkarzy Metałurha. Przez wiele lat pracował z dziećmi w Szkole Sportowej Metałurh Zaporoże.[2]

27 lipca 2012 zmarł w Zaporożu w wieku 87 lat.[3]

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy piłkarskie edytuj

Dynamo Kijów
  • wicemistrz ZSRR: 1952

Sukcesy trenerskie edytuj

Metałurh Zaporoże (juniorzy)
  • mistrz ZSRR: 1957
studencka reprezentacja obwodu zaporoskiego
  • mistrz ZSRR: 1960
studencka reprezentacja ZSRR
  • brązowy medalista Mistrzostw Europy: 1962
Burewisnyk Melitopol
Metałurh Zaporoże (jako asystent)

Sukcesy indywidualne edytuj

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj