Philipp Wirich von Daun

polityk austriacki

Philipp Wirich von Daun lub Dhaun (ur. 19 października 1669 w Wiedniu, zm. 30 lipca 1741 tamże) – austriacki polityk i wysoki urzędnik państwowy. Jego synem był jeszcze sławniejszy wódz Leopold von Daun.

Philipp Wirich von Daun
Ilustracja
Philipp Wirich von Daun
Data i miejsce urodzenia

19 października 1669
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1741
Wiedeń

Wicekról Neapolu
Okres

od 1707
do 1708

Poprzednik

Georg Adam von Martinitz

Następca

Vincenzo Grimani

Wicekról Neapolu
Okres

od 1713
do 1719

Poprzednik

Carlo Borromeo Arese

Następca

Johann Wenzel von Gallas

Namiestnik Niderlandów Austriackich
Okres

od 1724
do 1725

Poprzednik

Eugeniusz Sabaudzki

Następca

Maria Elżbieta Habsburżanka

Pałac Kinskich w Wiedniu

Życiorys edytuj

Philipp Wirich von Daun urodził się w Wiedniu jako syn feldmarszałka hr. Wilhelma von Daun. Philipp Wirich służył w wojnie o hiszpańską sukcesję pod Eugeniuszem Sabaudzkim i zyskał sławę wojenną podczas udanej obrony Turynu w 1706 roku. 30 września 1707 roku zajął Gaetę.

Był dwukrotnym (od 1707 do 1708 i od 1713 do 1719) wicekrólem Neapolu. 12 stycznia 1708 został mianowany na stopień marszałka polnego[1].

W roku 1718 przegrał bitwę pod Milazzo podczas wojny poczwórnego sojuszu Anglii, Holandii, Francji i Austrii przeciw Hiszpanom, usiłującym podbić Sycylię.

Następnie był namiestnikiem Niderlandów Austriackich od listopada 1724 do 9 października 1725. Miał przygotować przybycie nowego gubernatora Marii Elżbiety Austriackiej, siostry cesarza Karola VI. Poprzednie nieudane rządy Hercule-Louis Turinettiego, mariza Prié spowodwały, że Daun był przyjęty przez Belgów jak zbawca. Wykorzystał popularność by zreformować obronność Belgii; włączając rodzime regimenty do cesarskiej armii austriackiej[2]

Od 1725 do 1736 roku był gubernatorem Mediolanu. W latach 1713–1719 Johann Lucas von Hildebrandt zbudował dla niego „Daun´scher Palast”, znany dziś jako pałac Kinskich, ponieważ od 1764 znajdował się w rękach rodziny Kinsky. Von Daun zmarł w Wiedniu i został pochowany w kaplicy św. Jerzego w Augustinerkirche.

Przypisy edytuj

  1. Schmidt-Brentano 2006 ↓, s. 24.
  2. Zedinger, R. (2000). Die Verwaltung der Österreichischen Niederlande in Wien (1714 – 1795), Böhlau Verlag, p. 141-142.

Bibliografia edytuj