Philippe Barbarin

francuski duchowny katolicki, kardynał

Philippe Xavier Christian Ignace Marie Barbarin (ur. 17 października 1950 w Rabacie) – francuski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii, biskup diecezjalny Moulins w latach 1998–2002, arcybiskup metropolita Lyonu i tym samym prymas Galii w latach 2002–2020, kardynał prezbiter od 2003, od 2020 arcybiskup senior archidiecezji lyońskiej.

Philippe Barbarin
Kardynał prezbiter
Prymas Galii (2002–2020)
Ilustracja
Herb duchownego Qu’ils soient un
Aby byli jedno
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

17 października 1950
Rabat (Maroko)

Arcybiskup metropolita Lyonu
Okres sprawowania

2002–2020

Biskup diecezjalny Moulins
Okres sprawowania

1998–2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

6 czerwca 1976

Prezbiterat

17 grudnia 1977

Nominacja biskupia

1 października 1998

Sakra biskupia

22 listopada 1998

Kreacja kardynalska

21 października 2003
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Trójcy Świętej na Górze

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 listopada 1998

Miejscowość

Moulins

Miejsce

bazylika katedralna Notre Dame

Konsekrator

Philibert Randriambololona

Współkonsekratorzy

André Quélen
Daniel Labille

Życiorys edytuj

Studiował m.in. na kilku uczelniach paryskich – w seminarium duchownym, na Sorbonie, w Instytucie Katolickim. Obronił doktorat z filozofii i licencjat z teologii. 17 grudnia 1977 przyjął święcenia kapłańskie (z rąk biskupa Créteil Roberta de Provenchèresa) i został inkardynowany do diecezji Créteil; pełnił tam funkcje duszpasterskie (m.in. w szkolnictwie) oraz wykładał w seminariach. Później pracował na Madagaskarze.

W październiku 1998 został mianowany biskupem Moulins, a święceń biskupich udzielił mu arcybiskup Fianarantsoa (Madagaskar) Philibert Randriambololona 22 listopada 1998. 16 lipca 2002 został przeniesiony na arcybiskupstwo Lyonu. W październiku 2003 odebrał z rąk Jana Pawła II nominację kardynalską, z tytułem prezbitera Kościół Trinità dei Monti.

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku.

Tuszowanie przypadków pedofilii edytuj

Kardynał Philippe Barbarin został oskarżony o niezgłoszenie wymiarowi sprawiedliwości przypadków nadużyć seksualnych popełnionych przez ks. Bernarda Preynata z archidiecezji liońskiej w latach 1986–1991 wobec nieletnich skautów, o czym Kościół katolicki wiedział od 1991 roku. Oskarżycielami jest 10 ofiar ks. Preynata, który od pełnienia posługi został odsunięty w sierpniu 2015 roku. Ks. Jérome Billioud, który przyznał się do popełniania czynów pedofilskich pełnił posługę jeszcze w marcu 2016[1]. Dwa dochodzenia prowadzone przez prokuraturę w latach 2016–2017, które zakończyły się umorzeniem nie zakończyły sprawy[2]. Kilkukrotnie przekładana rozprawa w sądzie poprawczym odbyła się w dniach 7 do 9 stycznia 2019 roku[3][4][5]. W trakcie procesu kardynał Barbarin nie przyznał się do stawianych mu zarzutów tuszowania spraw pedofilii[6].

Wyrok w tej sprawie zapadł 7 marca 2019 roku[7]. Kardynał został uznany winnym i skazany na 6 miesięcy więzienia w zawieszeniu. 18 marca 2019, podczas wizyty w Watykanie złożył rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity lyońskiego, której papież Franciszek nie przyjął, oczekując wyniku procesu apelacyjnego[8], w międzyczasie zalecając mu „podjęcie decyzji, która wydawała się najlepsza dla diecezji lyońskiej”[9]. Barbarin zadecydował o odstąpieniu i przekazanie władzy nad diecezją dotychczasowemu wikariuszowi generalnemu Yves’owi Baumgartenowi[10]. 24 czerwca 2019 papież Franciszek mianował administratorem apostolskim sede plena diecezji lyońskiej Michela Dubosta, emerytowanego biskupa diecezji Évry-Corbeil-Essonnes, który będzie zarządzął diecezją na czas nieobecności kardynała[11][12]. 31 stycznia 2020 sąd apelacyjny uznał, że duchowny jest niewinny i ciąży na nim niesprawiedliwy wyrok[13].

6 marca 2020 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity lyońskiego[14][13].

Phillipe Barbarin w filmie edytuj

  • Kardynał Barbarin został pokazany w filmie fabularnym prod. francusko-belgijskiej „Dzięki Bogu” (Grâce à Dieu) w reżyserii i wg scenariusza François Ozona. Kardynała Barbarina zagrał François Mathouret[15].

Przypisy edytuj

  1. Małgorzata Matzke: Francuski kardynał podejrzany o tuszowanie pedofilii wśród księży. dw.com, 2016-03-15. [dostęp 2018-03-26].
  2. KAI: Francja: kard. Barbarin stanie przed sądem. Jest oskarżony o niezgłoszenie przypadku pedofilii. deon.pl, 2017-09-19. [dostęp 2018-03-26].
  3. PAP: Francja: kardynał będzie sądzony za niezgłoszenie pedofilii. polsatnews.pl, 2017-09-19. [dostęp 2018-03-26].
  4. Vers un renvoi du procès du cardinal Barbarin. lefigaro.fr, 2018-03-07. [dostęp 2018-05-07]. (fr.).
  5. Tom Heneghan: Barbarin trial to go ahead without accused CDF Prefect. thetablet.co.uk, 2018-09-11. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  6. Procès du cardinal Barbarin. Tout un système de couverture des prêtres pédophiles révélé [online], Révolution Permanente, 8 stycznia 2019.
  7. French court to rule in March on cardinal's alleged abuse cover-up. malaymail.com, 2019-01-11. [dostęp 2019-02-16]. (ang.).
  8. Pédophilie dans l'Eglise : le cardinal Barbarin décide de se "mettre en retrait" malgré le refus de sa démission par le pape. francetvinfo.fr, 2019-03-19. [dostęp 2019-06-24]. (fr.).
  9. Elisabetta Povoledo, Aurelien Breeden: Pope Rejects Resignation of French Cardinal Convicted of Abuse Cover-Up. nytimes.com, 2019-03-19. [dostęp 2019-06-24]. (ang.).
  10. Cécile Chambraud: Pédophilie dans l’Eglise : le pape François refuse la démission du cardinal Barbarin. lemonde.fr, 2019-03-19. [dostęp 2019-06-24]. (fr.).
  11. Nomina dell’Amministratore Apostolico sede plena et ad nutum Sanctæ Sedis dell’Arcidiocesi di Lyon (Francia). press.vatican.va, 2019-06-24. [dostęp 2019-06-24]. (wł.).
  12. Le Saint-Père nomme Mgr Dubost administrateur apostolique du diocèse. lyon.catholique.fr, 2019-06-24. [dostęp 2019-06-24]. (fr.).
  13. a b Papież przyjął rezygnację kard. Barbarina. vaticannews.va, 2020-03-06. [dostęp 2020-03-06].
  14. Rinuncia dell’Arcivescovo Metropolita di Lyon (Francia). press.vatican.va, 2020-03-06. [dostęp 2020-03-06]. (wł.).
  15. Dzięki Bogu [online] [dostęp 2020-10-23].

Linki zewnętrzne edytuj