Wikipedia

Philippe Jaroussky

Philippe Jaroussky (ur. 13 lutego 1978 roku w Maisons-Laffitte[1]) – francuski śpiewak operowy, kontratenor.

Philippe Jaroussky
Ilustracja
Philippe Jaroussky podczas koncertu w Filharmonii Krakowskiej w ramach festiwalu Misteria Paschalia, 21 kwietnia 2011
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1978
Maisons-Laffitte

Typ głosu

kontratenor

Gatunki

muzyka poważna

Aktywność

od 1999 roku

Wydawnictwo

Virgin Classics

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Wykształcenie muzyczne zdobywał w konserwatorium w Wersalu, gdzie studiował grę na skrzypcach i fortepianie, harmonię i kontrapunkt. Zafascynowany występem kontratenora Fabrice'a di Falco, którego miał okazję wysłuchać na koncercie muzyki barokowej w jednym z kościołów w Paryżu, postanowił bliżej poznać ten rodzaj śpiewu[2]. W 1996 roku rozpoczął naukę śpiewu u Nicole Fallien, następnie kształcił się w tym kierunku na wydziale muzyki dawnej w konserwatorium paryskim u Michela Laplenie, Kennetha Weissa i Sophie Boulin.

Jako kontratenor zadebiutował w roku 1999 na festiwalu w Royaumont partią Ismaela w oratorium Alessandra Scarlattiego „Sedecia, rè di Gerusalemme”. Występ Jaroussky'ego został znakomicie przyjęty przez publiczność i zaowocował kontraktem z wytwórnią płytową Virgin Classics. Kilka lat później wyjątkowe możliwości wokalne śpiewaka doceniło także jury Victoires de la Musique Classique, przez które został ogłoszony operową rewelacją roku 2004.

W 2009 roku jury festiwalu towarzyszącego Międzynarodowym Targom Muzycznym MIDEM w Cannes przyznało mu Midem Classical Awards 2009 w dwóch kategoriach: Artysta roku oraz Muzyka barokowa (za album Carestini - The Story of a Castrato).

W repertuarze Jaroussky'ego znajdują się m.in. utwory Monteverdiego, Händla i Vivaldiego. Regularnie współpracuje z Jeanem Tubérym, Markiem Minkowskim, René Jacobsem, Fabiem Biondim i zespołami Ensemble La Fenice, Ensemble Matheus, Les Arts Florissants, Les Musiciens du Louvre oraz Europa Galante. Jest współzałożycielem Artaserse Ensemble. Koncertuje w największych salach operowych na całym świecie.

Występy w Polsce edytuj

Philippe Jaroussky kilkanaście razy gościł w Polsce.

  • 25 marca 2005 – w ramach festiwalu Misteria Paschalia wystąpił w Filharmonii im. K. Szymanowskiego w Krakowie z zespołem Arte Dei Suonatori[3].
  • 19 listopada 2006 – w ramach XV Górnośląskiego Festiwalu Sztuki Kameralnej wystąpił w Muzeum Zamkowym w Pszczynie wraz z zespołem Arteserse z programem „Muzyka w czasach kastratów na dworze wersalskim"[4].
  • 20 grudnia 2007 - z Sinfoniettą Cracovią (na zakończenie sezonu) w Filharmonii Krakowskiej[5]
  • 23 stycznia 2009 – w ramach krakowskiego cyklu Opera Rara zaśpiewał partię Alcesta w koncertowej wersji „Herkules nad Termodontem” A. Vivaldiego pod dyrekcją Fabia Biondiego[6].
  • 30 listopada 2009 – w ramach tournée promującego płytę „J.C. Bach: La dolce fiamma - Forgotten castrato arias” wystąpił razem z orkiestrą Concerto Köln w Katowicach, na koncercie kończącym Festiwal Ars Cameralis[7].
  • 3 kwietnia 2010 – w ramach festiwalu Misteria Paschalia wystąpił w Kaplicy św. Kingi w Kopalni Soli w Wieliczce z zespołem L’Arpeggiata kierowanym przez Christinę Pluhar[8]
  • 21 kwietnia 2011 – w ramach krakowskiego festiwalu Misteria Paschalia wystąpił w Filharmonii im. K. Szymanowskiego z zespołem L’Arpeggiata kierowanym przez Christinę Pluhar w koncercie Via Crucis[9].
  • 22 stycznia 2012 – występ w Filharmonii Łódzkiej z zespołem L’Arpeggiata kierowanym przez Christinę Pluhar w koncercie "Los Pájaros Perdidos: de Monteverdi a Piazzolla"[10]
  • 17 czerwca 2012 - występ w Filharmonii Poznańskiej z Marie Nicole Lemieux i Ensamble Artaserse w koncercie "Zapomniane arie kastratów".[11]
  • 8 grudnia 2013 - występ w Filharmonii Narodowej z Nathalie Stutzmann i zespołem Orfeo 55 w koncercie arii i duetów z oper Vivaldiego i Händla[12][13]
  • 5 września 2016 - z zespołem Ensemble Artaserse w NFM w ramach 51. Festiwalu Wratislavia Cantans[14]

Role operowe edytuj

Philippe Jaroussky
 
Christina Pluhar i Philippe Jaroussky podczas koncertu w Filharmonii Krakowskiej w ramach festiwalu Misteria Paschalia, 21 kwietnia 2011
 
Philippe Jaroussky i Anna Dego (L’Arpeggiata) podczas koncertu w Filharmonii Krakowskiej w ramach festiwalu Misteria Paschalia, 21 kwietnia 2011

Dyskografia edytuj

CD edytuj

Płyty solowe edytuj

  1. Musiche Varie a voce sola Benedetto Ferrari (Ambroisie, 2003)
  2. Un concert pour Mazarin (Virgin Veritas, 2004)
  3. Vivaldi virtuoso cantatas Antonio Vivaldi (Virgin Classics, 2005)
  4. Beata Vergine (Virgin Classics, 2006)
  5. Vivaldi Heroes Antonio Vivaldi (Virgin Classics, 2006)
  6. Carestini - The story of a Castrato. (Virgin Classics, 2007)
  7. Airs d'opéras et cantates Antonio Vivaldi (Fnac, 2008)
  8. Opium. Mélodies françaises (Virgin Classics, 2009)
  9. J.C. Bach La dolce fiamma - Forgotten castrato arias (Virgin Classics, 2009)
  10. Stabat Mater. Motets to Virgin Mary (Virgin Classics, 2010) – nowe wydanie płyty Beata Vergine.
  11. Les Stars Du Classique: Philippe Jaroussky (Virgin Classics, 2010)[18]
  12. Caldara in Viena. Forgotten castrato arias (Virgin Classics, 2010)[19]
  13. Duetti, razem z Maxem Emanuelem Cenciciem (Virgin Classics, 2011)[20]
  14. The Voice (Virgin Classics, 2012)
  15. Farinelli. Porpora Arias (Erato/Warner Classics, 2013)
  16. Vivaldi Pieta sacred works for alto (Erato/Warner Classics, 2014)
  17. The Handel Album (Erato/Warner Classics, 2017).

Rejestracje oper (i zbliżone) edytuj

  1. Oratorium „Sedecia, Re di Gerusalemme” Alessandro Scarlatti (Virgin Veritas, 2000)
  2. Opera „L'incoronazione di Poppea” Claudio Monteverdi (K617, 2000)
  3. Oratorium „La morte delusa” Giavanni Battista Bassani (Opus 111, 2002)
  4. Opera „Catone in Utica” Antonio Vivaldi (Dynamic, 2002)
  5. Opera „La verità in cimento” Antonio Vivaldi (Naive, 2003)
  6. Opera „Agrippina” Georg Friedrich Händel (Dynamic, 2004)
  7. Opera „Orlando furioso” Antonio Vivaldi (Naïve/Opus 111, 2004)[21]
  8. Opera „L'Orfeo” Claudio Monteverdi (Dynamic, 2005)
  9. Opera „Griselda” Antonio Vivaldi (Naive, 2006)
  10. Opera „La fida ninfa” Antonio Vivaldi (Naive, 2008)
  11. Opera „Faramondo” Georg Friedrich Händel (Virgin Classics, 2009)
  12. Opera „Ercole su'l Termodonte” Antonio Vivaldi (Virgin Classics, 2010)[22]
  13. Requiem d-moll, Op. 48. Cantique de Jean Racine, Op. 11. Gabriel Fauré. (Virgin Classics, 2011)
  14. Opera „Artaserse” Leonardo Vinci (Virgin Classics, 2012)

Udział w nagraniach innych wykonawców edytuj

  1. Vêpres pour le Pére la Chaize Pierre Menault (K617, 2001)
  2. Selva morale e spirituale Claudio Monteverdi (Ambronay Edition, 2005)
  3. Magnificat Johann Sebastian Bach - Dixit Dominus Georg Friedrich Händel (Virgin Classics, 2007)
  4. Nisi Dominus/Stabat mater Antonio Vivaldi (Naive, 2008)
  5. Lamenti (Virgin Classics, 2008)
  6. Teatro d'Amore Claudio Monteverdi (Virgin Classics, 2009)
  7. Via Crucis (Virgin Classics, 2010)
  8. Via Crucis [Ltd. Edition CD+DVD] (Virgin Classics, 2010)
  9. Los Pajaros Perdidos (Virgin Classics, 2012)[23]
  10. Une Fête Baroque! (Virgin Classics, 2012)
  11. Mission. Cecilia Bartoli (Decca, 2012)

Kompilacje wcześniejszych nagrań, składanki edytuj

  1. Vivaldi Operas Antonio Vivaldi (Naive, 2004)
  2. Vivaldi, Il Furioso! Antonio Vivaldi (Naive, 2006)
  3. Vivaldi Adagios. Antonio Vivaldi (Virgin Classics, 2007)
  4. Classique & Zen (Naive, 2007)
  5. La verità in cimento. Extraits Antonio Vivaldi (Naive, 2007)
  6. Opera New Generation - Greatest Arias (Virgin Classics, 2007)
  7. The Opera Project - Arias (Virgin Classics, 2007)
  8. Maison d'artistes 10 ans et toujour. (Naive, 2008)
  9. Orlando furioso. Extraits Antonio Vivaldi (Naive, 2008)
  10. The Vivaldi Edition Operas Antonio Vivaldi (Naive, 2008)
  11. Opera New Generation - Great Duets (Virgin Classics, 2008)
  12. La folie Vivaldi (Radio Classique) Antonio Vivaldi (Naive, 2008)[24]
  13. Best of Klassik 2008 (Sony Classical, 2008)
  14. Altus - From Castrato To Countertenor (Virgin Classics, 2009)
  15. George Frederic Handel – Arias & Duets (The Anniversary Edition 1759-2009) (Virgin Classics, 2009)
  16. Esprit Baroque (Naive, 2009)
  17. Esprit Zen (Naive, 2009)
  18. Opera 2009 (EMI Classics, 2009)
  19. Handel - Un'opera immaginaria (Virgin Classics, 2009)
  20. Soleil. Les classiques au soleil (Naive, 2009)
  21. Les dix plus grandes émotions classiques (Naive, 2009)
  22. 100 Best Adagio Voices (EMI Classics 2009)[25]
  23. Classical 2010 (EMI Classics 2009)
  24. Resonanzen 2009 "Lustgärten" (Orfeo, 2009)
  25. The Record of Singing 1953 – 2007 Volume 5: From the LP to the Digital Era. (EMI Classics, 2009)
  26. Vivaldi! / Marie-Nicole Lemieux (Naive, 2009)
  27. Opera 2010 (EMI Classics, 2010)
  28. L’univers des Castrats: La voix des anges (EMI Classics, 2010)[26]
  29. Sandrine Piau: Vivaldi! (Naive, 2010)
  30. Vivaldi: Opera Highlights. La verità in cimento; Juditha Triumphans; L’Olimpiade (Naive, 2010)
  31. Essential Vivaldi (EMI Classics, 2011)
  32. Opera 2011 (EMI Classics, 2011)[27]
  33. Classical 2011 (EMI Classics, 2011)[28]
  34. The Best Opera... Ever! (EMI Music Poland, 2011)
  35. Vivaldi – Spinosi (Naive, 2011)
  36. 50 Best Händel (EMI Virgin Classics, 2011)[29]
  37. Vivaldi Best Loved Adagios (EMI Virgin Classics, 2011)[30]
  38. 100 Best Händel (EMI Virgin Classics, 2011)[31]
  39. Venise Vivaldi Versailles (Naive, 2011)[32]
  40. Sur les traces de Vivaldi (Naive, 2011)[33]
  41. Great Opera Duets (Virgin Classics 2011)
  42. Bellisimo Baroque (Handel & Vivaldi Arias) (Dynamic, 2011)[34]
  43. Classical 2012 (Virgin Classics 2011)
  44. Angel Voices. The Magic of the Castrati (Virgin Classics 2011)[35]
  45. Vivaldi pour les nouls (EMI Music France 2011)
  46. Baroque Spirit (Universal Music Polska 2012)[36]
  47. Voices of Heaven (Virgin Classics, 2012)[37]
  48. L’Apprenti sorcier [et al.]. Paul Dukas. (EMI Classics, 2012)
  49. Classical 2013 (EMI Classics, 2012)**
  50. Contre-ténors (Naive, 2013)
  51. Opera 2013 (Virgin Classics 2013)
  52. Vivaldi Operas. Vol. 2. Antonio Vivaldi (Naive, 2013)

Inne edytuj

  1. Carte blanche. Philippe Jaroussky. Mes Divas (Fnac, 2008)

DVD/Blu-ray edytuj

  1. Opera Agrippina Georg Friedrich Händel (Dynamic, 2004)
  2. Opera L'Orfeo Claudio Monteverdi (Guild, 2005)
  3. Opera Il Sant'Alessio Stefano Landi (Virgin Classics, 2008)
  4. L’univers des Castrats. La voix des anges. [2CD + 1 DVD] (Virgin Classics 2010)
  5. Via Crucis [Ltd. Edition CD+DVD] (Virgin Classics, 2010)
  6. Duetti. Giovanni Bononcini [i in.]. [Edition spéciale Fnac CD+DVD] (Virgin Classics, 2011)
  7. Opera Orlando Furioso Antonio Vivaldi (Naive, 2011)[38]
  8. Opera L’Incoronazione di Poppea. Claudio Monteverdi (Virgin Classics 2012)
  9. Mission. Cecilia Bartoli [DVD/BLURAY] (Decca, 2012)
  10. La Voix Des Rêves. Greatest Moments In Concert [DVD/BLURAY] (Virgin Classics, 2012)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Biogram Jaroussky'ego na Allmusic [dostęp 2010-05-17]
  2. ↑ Steve Dow. Angelic presence. Steve Dow meets the Frenchman who has put the substance back into singing castrati.. „The Sun-Herald.”, 2010.02.07. (ang.). 
  3. ↑ Misteria Paschalia 2005 - program. [w:] Misteria Paschalia [on-line]. Krakowskie Biuro Festiwalowe. [dostęp 2010-07-24].
  4. ↑ Wydarzenia listopad 2006. [w:] Polskie Centrum Informacji Muzycznej [on-line]. [dostęp 2010-11-26]. (pol.).
  5. ↑ [podpis] TJH. Rewelacyjny Jaroussky. „Gazeta Wyborcza Kraków nr 299”, 22-12-2007. 
  6. ↑ Opera Rara 2009 Herkules nad Termodontem. [w:] Opera Rara [on-line]. Krakowskie Biuro Festiwalowe. [dostęp 2010-07-13].
  7. ↑ Ars Cameralis - koncert finałowy. [w:] Instytucja Kultury Górnośląski Festiwal Sztuki Kameralnej Ars Cameralis Silesiae Superioris [on-line]. [dostęp 2010-07-12].
  8. ↑ Misteria Paschalia 2010 - program. [w:] Misteria Paschalia [on-line]. Krakowskie Biuro Festiwalowe. [dostęp 2010-07-12].
  9. ↑ Ada Ginał: Wielki Czwartek: Barokowe crossover Christiny Pluhar.. [w:] Misteria Paschalia [on-line]. Krakowskie Biuro Festiwalowe, 22 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)].
  10. ↑ Filharmonia Łódzka – repertuar koncertu 22 stycznia 2012. [w:] Filharmonia Łódzka [on-line]. [dostęp 2011-11-18].
  11. ↑ Adam Olaf Gibowski. Arie kastratów doprowadziły publiczność do szaleństwa. „Gazeta Wyborcza Poznań”, 2012-06-19. 
  12. ↑ Dorota Szwarcman: Dżender w filharmonii. [w:] Co w duszy gra [on-line]. S.P. Polityka, niedziela 8.12.2013. [dostęp 2013-12-09].
  13. ↑ Jacek Marczyński. Francuski anioł. „Rzeczpospolita”, 09-12-2013. 
  14. ↑ Magdalena Talik: Kontratenor z klasą. Philippe Jaroussky w NFM. [w:] Portalu www.wroclaw.pl [on-line]. 2016-09-07. [dostęp 2016-09-26].
  15. ↑ Steffani's Niobe. [w:] Boston Early Music Festival [on-line]. [dostęp 2011-06-05]. (ang.).
  16. ↑ 2005.05.06–2005.06.18 Vlaamse Opera in Antwerpen – Rinaldo., [dostęp 2010-02-04]
  17. ↑ The Male soprano Page - Philippe Jaroussky, [dostęp 2010-02-28]
  18. ↑ Les Stars Du Classique. [w:] Amazon.co.uk [on-line]. Amazon.com, Inc. [dostęp 2010-11-30]. (ang.).
  19. ↑ Caldara: Opera Arias. [w:] Katalog wydawnictwa EMI Classics [on-line]. [dostęp 2010-11-02]. (ang.).
  20. ↑ Duetti, Philippe Jaroussky. [w:] EMI Classics [on-line]. [dostęp 2011-11-16]. (ang.).
  21. ↑ Katalog wydawnictwa Naive., [dostęp 2010-01-12].
  22. ↑ Vivaldi: Ercole su'l Termodonte. [w:] Katalog EMI & Virgin Classics [on-line]. [dostęp 2010-11-26]. (ang.).
  23. ↑ Los Pajaros Perdidos. [w:] EMI Classics/Virgin Classics [on-line]. [dostęp 2012-02-07]. (ang.).
  24. ↑ Katalog wydawnictwa Naive., [dostęp 2010-02-25]
  25. ↑ Katalog wytwórni EMI Classics, [dostęp 2010-01-03]
  26. ↑ Katalog wytwórni EMI Classics. emivirginclassics.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-13)]., [dostęp 2010-03-08]
  27. ↑ Opera 2011. Various Artists & Orchestras. [w:] EMI Classics [on-line]. [dostęp 2011-04-08].
  28. ↑ Classical 2011. Various Artists. [w:] EMI Classics [on-line]. [dostęp 2011-04-08].
  29. ↑ 50 Best Händel. [w:] EMI Music Germany [on-line]. [dostęp 2011-06-12]. (niem.).
  30. ↑ Vivaldi: Best-Loved Adagios. [w:] EMI Music Germany [on-line]. [dostęp 2011-06-12]. (niem.).
  31. ↑ 100 Best Händel. [w:] EMI Music Germany [on-line]. [dostęp 2011-06-12]. (niem.).
  32. ↑ Venise Vivaldi Versailles. [w:] Naive [on-line]. [dostęp 2011-07-06]. (fr.).
  33. ↑ Sur les traces de Vivaldi. [w:] Naive [on-line]. [dostęp 2011-07-06]. (fr.).
  34. ↑ Bellissimo Baroque - Handel & Vivaldi: Arias. [w:] ArkivMusic [on-line]. [dostęp 2016-09-26]. (ang.).
  35. ↑ Czartogromski: Angel Voices. [w:] La dolce fiamma Philippe Jaroussky i okolice [on-line]. 18-01-2012. [dostęp 2012-01-18].
  36. ↑ Filip Berkowicz: Baroque Spirit - premiera: 27 marca 2012. [w:] Misteria Paschalia [on-line]. Krakowskie Biuro Festiwalowe, poniedziałek, 26 marca 2012. [dostęp 2012-03-31].
  37. ↑ Voices of Heaven. [w:] EMI Classics [on-line]. [dostęp 2012-05-26]. (ang.).
  38. ↑ Orlando Furioso (DVD). [w:] Naive [on-line]. [dostęp 2012-01-13]. (fr.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philippe_Jaroussky&oldid=68529493”