Agama błotna
Agama błotna, wodnogama indochińska (Physignathus cocincinus) – gatunek ziemnowodnej jaszczurki z rodziny agamowatych (Agamidae).
| Physignathus cocincinus[1] | |||
| Cuvier, 1829 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Physignathus | ||
| Gatunek |
agama błotna | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Opis edytuj
Najbardziej charakterystycznymi cechami agam błotnych jest zielono-oliwkowy kolor ciała, szeroka głowa i „grzebień” od czubka głowy, aż po nasadę ogona.
Rozmiary edytuj
Długość ciała ok. 90 cm, maksymalnie ok. 100 cm, z czego 2/3 stanowi ogon (chociaż samice są wyraźnie mniejsze od samców).
Występowanie edytuj
Biotop edytuj
Tropikalne lasy deszczowe, niskie gałęzie drzew porastających brzegi rzek.
Terrarium edytuj
Dla pojedynczego osobnika min. 150x70x120 cm, dla trójki osobników min. 200/70/150 cm, zaopatrzone w liczne korzenie do wspinania, rośliny i duży basen.
Pokarm edytuj
Głównie świerszcze, noworodki mysie lub szczurze, karaczany, drewnojady oraz owoce (stanowiące ok. 20% diety).
Zachowanie edytuj
Prowadzą dzienny tryb życia. Komunikują się ze sobą kiwaniem głową i tzw. wavingiem, czyli machaniem przedniej łapy (w ten sposób zaznaczają własne terytorium). Bardzo mocno zakorzeniony terytorializm.
Rozmnażanie edytuj
Okres godów przypada dla agam od grudnia do stycznia. Samica składa około 8–12 jaj i zagrzebuje je w wilgotnym podłożu na głębokości około 20 cm. Rozwój zarodkowy w temperaturze 27–30 °C trwa 65–101 dni. Małe agamy po wykluciu tworzą grupy i żyją w nich aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej.
Samice mogą rozmnażać się partenogenetycznie[4].
Długość życia edytuj
Długość życia to średnio 9 lat, przy opiece weterynaryjnej może żyć nawet do 20 lat.
Ochrona edytuj
Gatunek ten od 2023 roku jest objęty załącznikiem II konwencji waszyngtońskiej (CITES)[5][6] i aneksem B UE[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Physignathus cocincinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ P. Uetz & J. Hallermann, Physignathus cocincinus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-01-14] (ang.).
- ↑ a b Physignathus cocincinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Kyle L. Miller, Susette Castañeda Rico, Carly R. Muletz-Wolz, Michael G. Campana, Nancy McInerney, Lauren Augustine, Celine Frere, Alan M. Peters i Robert C. Fleischer. Parthenogenesis in a captive Asian water dragon (Physignathus cocincinus) identified with novel microsatellites. „PLoS ONE”. 14(6): e0217489, 2019. DOI: 10.1371/journal.pone.0217489. (ang.).
- ↑ Krzysztof Lis, Lista gatunków, które weszły na listę CITES w 2023 roku [online], Terrarium [dostęp 2023-02-03] (pol.).
- ↑ a b Species+ [online], speciesplus.net [dostęp 2023-12-15].
Bibliografia edytuj
- Agama błotna (Physignathus cocincinus Cuvier, 1829) - opis hodowli gatunku w niewoli
- Agama błotna (Physignathus cocincinus, Cuvier, 1829). [w:] terrarystyka.pl [on-line]. 2005-12-26. [dostęp 2012-04-02].
- Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.