Phytomyxea
Phytomyxea to gromada pasożytów roślin należąca do supergrupy Rhizaria w królestwie protistów. Przedstawiciele dzielą się na Plasmodiophorida (plazmodioforowce), spotykane w glebie i wodzie słodkiej i Phagomyxida[1], spotykane w ekosystemach morskich.
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Supergrupa | |||
| Królestwo | |||
| Klad | |||
| Klad | |||
| Klad |
Phytomyxea | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Phytomyxea | |||
| Synonimy | |||
| |||
.png)
.jpg)
Phytomyxea funkcjonują w środowisku jako jednokomórkowe, nieaktywne zarodniki o grubych ścianach komórkowych. Podczas germinacji spoczywających zarodników uwolnione zoospory poszukują gospodarzy, poruszając się przy pomocy gładkich wici o różnej długości. Penetracja komórki gospodarza zachodzi przy pomocy charakterystycznego ekstrudosomu, przypominającego kształtem pocisk. Wewnątrzkomórkowe formy rozwoju to wielokomórkowe, pozbawione ścian komórkowych plazmodium[2].
Cykl życia edytuj
Phytomyxea zazwyczaj rozwijają się wewnątrz komórek roślinnych, powodując pojawienie się w zainfekowanej tkance zmian chorobowych – parcha lub tzw. żółci. Charakterystyczne choroby powodowane przez Phytomyxea to kiła kapusty oraz parch prószysty ziemniaka. Powodują je gatunki należące do rodzajów – odpowiednio – Plasmodiophora i Spongospora[3].
Wegetatywna forma to komórka wielojądrowa, nazywana plazmodium (śluźnia). Dzieli się ona w celu utworzenia nowych zarodników, uwalnianych gdy komórki zarodni pękają. Na różnych etapach cyklu życiowego powstają zarówno zarodniki spoczynkowe, jak i ruchome zoospory, które zwykle mają dwie gładkie wici. Dzielące się wewnątrz plazmodium jądra mają w obrazie mikroskopowym charakterystyczny kształt krzyża.
Systematyka edytuj
Plazmodioforowce uważano niegdyś za śluzowatą pleśń i klasyfikowano pośród grzybów, w tym kontekście pojawiła się przestarzała nazwa Plasmodiophoromycota. Badana genetyczne i ultrastrukturalne wskazały jednak[1], że są one blisko spokrewnione z różnorodną grupą protistów Cercozoa i mieszczą się w supergrupie Rhizaria.
Klasa Phytomyxea Engler & Prantl 1897 em. Cavalier-Smith 1993
- Rodzaj Pongomyxa
- Rząd Phagomyxida Cavalier-Smith 1993
- Rodzina Phagomyxidae Cavalier-Smith 1993
- Rodzaj Phagomyxa Karling 1944
- Rodzina Phagomyxidae Cavalier-Smith 1993
- Rząd Plasmodiophorida Cook 1928 em. Cavalier-Smith 1993
- Rodzina Endemosarcidae Olive & Erdos 1971
- Rodzaj Endemosarca Olive & Erdos 1971
- Rodzina Plasmodiophoridae Berl 1888
- Rodzaj Cystospora Elliott 1916 nomen dubium [Acrocystis Ellis & Halsted ex Halsted 1890 non Zanardini 1872]
- Rodzaj Maullinia Maier et al. 2000
- Rodyaj Phytomyxa Schröter 1886
- Rodzaj Ligniera Maire & Tison 1911 [Anisomyxa Němec 1913; Rhizomyxa Borzí 1884; Sorolpidium Němec 1911]
- Rodzaj Membranosporus Ostenfeld & Petersen 1930
- Rodzaj Octomyxa Couch, Leitner & Whiffen 1939
- Rodzaj Plasmodiophora Woronin 1877 [Frankiella Maire & Tison 1909 non Speschnew 1900; Frankia Brunchorst 1886 non; Ostenfeldiella Ferdinandsen & Winge 1914]
- Rodzaj Polymyxa Ledingham 1933
- Rodzaj Sorodiscus Lagerheim & Winge 1913 non Allman 1847
- Rodzaj Sorosphaera Schröter 1886
- Rodzaj Sorosphaerula Neuh. & Kirchm. 2011
- Rodzaj Spongospora Brunchorst 1887 [Clathrosorus Ferdinandsen & Winge 1920]
- Rodzaj Sporomyxa Léger 1908
- Rodzaj Tetramyxa Goebel 1884 [Molliardia Maire & Tison 1911]
- Rodzaj Woronina Cornu 1872
- Rodzina Endemosarcidae Olive & Erdos 1971
Według klasyfikacji opublikowanej w Dictionary of the Fungi Phytomyxea to klasa organizmów w obrębie typu Cercozoa w królestwie chromistów (Chromista) i należą do niej:
- podklasa incertae sedis
- rząd Plasmodiophorida Cook 1928 em. Cavalier-Smith 1993
- rząd incertae sedis[4]
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b David Bass i inni, Phylogeny of Novel Naked Filose and Reticulose Cercozoa: Granofilosea cl. n. and Proteomyxidea Revised, „Protist”, 160 (1), 2009, s. 75–109, DOI: 10.1016/j.protis.2008.07.002 [dostęp 2019-06-16] (ang.).
- ↑ Simon Bulman, Sigrid Neuhauser, Phytomyxea, John M. Archibald i inni red., Cham: Springer International Publishing, 2016, s. 1–21, DOI: 10.1007/978-3-319-32669-6_24-1, ISBN 978-3-319-32669-6 [dostęp 2019-06-16] (ang.).
- ↑ Agrios, George N., 1936-, Plant pathology, wyd. 5th ed, Burlington, MA: Elsevier Academic Press, 2005, ISBN 978-0-08-047378-9, OCLC 134821046 [dostęp 2019-06-16].
- ↑ CABI databases [online] [dostęp 2021-04-06] (ang.).