Piaggio Porter
Piaggio Porter – samochód dostawczo-osobowy typu mikrovan klasy najmniejszej, a następnie samochód dostawczy klasy miejskiej produkowany pod włoską marką Piaggio od 1992 roku. Od 2021 roku produkowana jest druga generacja modelu.
Pierwsza generacja edytuj
 Piaggio Porter I przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Daihatsu Hijet |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Listopad 1992 |
| Okres produkcji |
1992 – 2021 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
Piaggio Porter II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
3195 mm |
| Szerokość |
1395 mm |
| Wysokość |
1825 mm |
| Rozstaw osi |
1800 mm |
| Masa własna |
880 kg |
| Liczba miejsc |
3-9 |
| Ładowność |
605 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Konkurencja | |
Piaggio Porter I zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 1992 roku.
Włoskie przedsiębiorstwo Piaggio na początku lat 90. XX wieku nawiązało współpracę z japońskim Daihatsu, kupując licencję na rozpoczęcie produkcji pierwszego klasycznego samochodu producenta z Pontedera. Piaggio Porter powstało jako bliźniaczy model wobec siódmej generacji popularnej linii modelowej Daihatsu Hijet[1], która obecna była już wówczas na rynku od 1986 roku[2].
W początkowych latach produkcji, Piaggio Porter odróżniało się od japońskiego pierwowzoru innym wyglądem przedniej części nadwozia z jednobarwnym panelem w kolorze nadwozia między reflektorami, a także nieznacznie przemodelowanymi zderzakami.
Samochód trafił do sprzedaży w trzech różnych wariantach nadwoziowych. Poza trzymiejscowym furgonem oferującym obszerną przestrzeń transportową za pomocą tylnej klapy otwieranej do góry i bocznych drzwi odsuwanych, Porter dostępny był także jako 9-miejscowy mikrovan z przeszklonym nadwoziem oraz pickup lub podwozie do zabudowy ze ściętą, 2-miejscową kabiną pasażerską[3].
Restylizacje edytuj
Pierwszą obszerną restylizację Piaggio Porter przeszedł w 2000 roku, zyskując nowy, autorski projekt przedniej części nadwozia. Pojawił się nowy kształt reflektorów i zderzaków, a także charakterystyczny wąski wlot powietrza z wcięciem na logo producenta[1].
Drugą, obszerną modernizację, Piaggio Porter przeszedł w lipcu 2009 roku[4]. Pas przedni zyskał charakterystyczne, wielokształtne zaokrąglone reflektory, dwuczęściowy wlot powietrza ze srebrną nakładką, a także nowy wzór deski rozdzielczej i zmodyfikowane akcenty w klapie bagażnika w wersji furgon lub van. Pod kątem technicznym, obszernie zmodernizowano gamę dostępnych jednostek napędowych[5].
W grudniu 2015 roku Piaggio Porter otrzymał zmodernizowany, 1,3-litrowy silnik benzynowy, który został przystosowany do nowych norm emisji spalin Euro 6[6]. W ten sposób, samochód mógł pozostać w dalszej produkcji i sprzedaży, która wówczas trwała już ponad 20 lat. Pojazd otrzymał też bogatsze wyposażenie[7].
Porter Electric edytuj
W czerwcu 2012 roku Piaggio przedstawiło odmianę Portera o napędzie elektrycznym. Piaggio Porter Electric napędzany był 10,5 -kW silnikiem elektrycznym[8], który w ciągu 8 godzin umożliwił naładowanie zestawu baterii do 100% i przejechanie w ten sposób maksymalnie 110 kilometrów[9].
Sprzedaż edytuj
Piaggio Porter był samochodem oferowanym głównie na rynkach Europy Zachodniej takich jak Włochy, Szwajcaria, Wielka Brytania czy Niemcy, a także m.in. w Południowej Afryce[10]. W niektórych krajach europejskich samochód oferowano pod nazwą pierwowzoru jako Daihatsu Hijet w celu uniknięcia ceł, jakie japoński producent musiałby płacić, gdyby eksportował wówczas pojazd z Japonii[1]. W 2016 roku Piaggio uruchomiło także produkcję Portera w Indiach, zaspokajając lokalne potrzeby rynkowe[11].
Silniki edytuj
- R3 1.5l
- R3 1.5l CNG
- R3 1.5l LPG
Druga generacja edytuj
 Piaggio Porter II | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Wrzesień 2020 |
| Okres produkcji |
od 2021 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Piaggio Porter I |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowy pickup |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4085-4685 mm |
| Szerokość |
1800 mm |
| Wysokość |
1840 mm |
| Rozstaw osi |
2650-3250 mm |
| Masa własna |
2180-2800 kg |
| Zbiornik paliwa |
55 l |
| Liczba miejsc |
3 |
| Ładowność |
1055-1610 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Konkurencja | |
Piaggio Porter II zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2020 roku.
Druga generacja modelu Porter oznaczona kodem fabrycznym NP6 została przedstawiona po niemal 30 latach rynkowej obecności dotychczasowego modelu. Za miejsce debiutu obrano targi IAA w niemieckim Hanowerze we wrześniu 2020 roku. Piaggio zdecydowało się całkowicie wycofać z dotychczasowej koncepcji dostawczego mikrosamochodu i zakończyło partnerstwo z japońskim Daihatsu na rzecz chińskiego producenta samochodów użytkowych Foton[12].
W ten sposób, druga generacja Piaggio Porter stała się większym o segment samochodem dostawczym w postaci dwubryłowego, dwudrzwiowego pojazdu dostawczego z przedziałem transportowym typu skrzyniowy pickup lub podwozie do zabudowy. W zależności od wariantu napędowego, dopuszczalna masa całkowita pojazdu waha się między 2,1 a 2,8 tony[13].
Pomimo znacznie większych wymiarów zewnętrznych przekraczających nieznacznie nie 3, lecz 4 metry, Porter II zachowało koncepcję umiejscowienia jednostki napędowej - znalazła się ona w pozycji leżącej pod kabiną pasażerską, z dostępem uzyskiwanym po uchyleniu fotela kierowcy[13]. Czterocylindrowy, 1,5-litrowy silnik benzynowy dostępny jest w wariancie klasycznym, a także napędzanym gazem LPG lub CNG[13].
Sprzedaż edytuj
Produkcja drugiej generacji Piaggio Portera rozpoczęła się we włoskich zakładach w Pontedera w styczniu 2021 roku[14]. W czerwcu tego samego roku rozpoczęła się oficjalna sprzedaż Portera II w Polsce za sprawą innego niż w przeszłości wobec tego modelu dystrybutora. Firma Uni-Truck specjalizuje się ponadto w sprzedaży dostawczych samochodów innej włoskiej marki, Fiat oraz Iveco[12]. Ceny wahały się w momencie debiutu między 65 a 109 tysięcy złotych netto[13].
Obecnie samochód jest oferowany w szerokiej gamie wariantów , podstawowej skrzyni i wywrotce tylnozsypowej, oraz specjalistycznych dedykowanych firmom komunalnym, zakładom pogrzebowym i kamieniarskim, firmom kurierskim, oraz specjalistom poszukującym małego zwinnego samochodu o dużej ładowności i spełniającego wyśrubowane przepisy dotyczące ochrony środowiska.
Silniki edytuj
- R4 1.5l 106 KM
- R4 1.5l 102 KM LPG
- R4 1.5l 94 KM CNG
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Piaggio Porter review. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
- ↑ Daihatsu Hijet 1986. [dostęp 2021-01-15]. (pol.).
- ↑ 2010 Piaggio Porter. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
- ↑ Piaggio Porter Facelift (Foto Ufficiali). [dostęp 2021-01-15]. (wł.).
- ↑ The new Piaggio Porter Range 2011—the full story from ‘The racing maestro’ Gianenrico on Biglorryblog!. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
- ↑ Piaggio Porter przystosowane do normy Euro 6 – malutka furgonetka może jeździć na trzech paliwach. [dostęp 2021-01-15]. (pol.).
- ↑ Piaggio Commercial Vehicles: new Piaggio Porter 2016 range. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
- ↑ PIAGGIO PORTER ELECTRIC MPV - THE VERDICT. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
- ↑ ELECTRIC POWER RANGE. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
- ↑ Piaggio South Africa. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
- ↑ Piaggio Porter 700 LCV Launched In India; Prices Start At ₹ 3.31 Lakh. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
- ↑ a b Mały, ale twardziel - Piaggio Porter NP6 LPG. [dostęp 2021-09-09]. (pol.).
- ↑ a b c d Porter NP6 - miejska ciężarówka LPG/CNG wg Piaggio. [dostęp 2021-09-09]. (pol.).
- ↑ Piaggio Group: new Porter NP6, the first city truck. [dostęp 2021-09-09]. (ang.).