Piekarska Przełęcz
Piekarska Przełęcz – przełęcz w obrębie Wzgórz Trzebnickich położona w paśmie Kozich Czubów, pomiędzy miejscowościami Piekary (strona północna) i Kowale (strona południowa)[1][2]. Najwyższy punkt przełęczy położony jest na wysokości bezwzględnej wynoszącej 220,0 m n.p.m.[2][3]. Po stronie zachodniej przełęczy przebiega zachodni (północny) fragment pasma Kozie Czuby z najwyższym punktem 238,0 m n.p.m. (bez nazwy)[2][3][4][5][6], a w kierunku południowo-zachodnim położona jest Kuraszowska Góra (nazywana także Gnieździec) o wysokości 226,0 m n.p.m.[3][4][6][7]. Natomiast strona wschodnia to fragment Kozich Czubów z wierzchołkiem położonym na wysokości bezwzględnej około 237,8 m n.p.m. – Piekarska Góra[4][8] oraz Długą Łąką[3][4][9][10] na wysokości 215,0-235,0 m n.p.m.[10] i wzniesieniem Gnieździec o wierzchołu położonym na wysokości 226,0 m n.p.m.[4][11]. Pod względem podziału administracyjnego Polski jest ona położona w Gminie Oborniki Śląskie, powiecie Trzebnickim, województwie dolnośląskim (zobacz: podział administracyjny województwa dolnośląskiego)[12][13].
 z południa w kierunku północnym | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Wysokość |
220,0 m n.p.m. |
| Pasmo | |
Położenie na mapie gminy Oborniki Śląskie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego  | |
| 51°18′58,484″N 16°57′47,073″E/51,316246 16,963076 | |
Okolica Piekarskiej Przełęczy pokryta jest lasami, głównie lasami mieszanymi[2][13][14]. W pobliżu po stronie północnej swoje źródło ma strumień „Poręba” przepływający dalej przez miejscowość Piekary[1]. W rejonie przełęczy przebiegają i krzyżują się drogi gruntowe, polne i leśne, którymi wyznaczono szlaki turystyczne, zarówno piesze jak i szlaki rowerowe. Urządzono tu również przy tych szlakach miejsce odpoczynku[2][3][6][9].
-
W kierunku części zachodniej (północnej) Kozich Czubów -
W kierunku Kuraszowskiej Góry (Gnieźdca) -
W kierunku wschodnim – Długa Łąka
Przypisy edytuj
- ↑ a b U.M. Oborniki Śląskie 2023 ↓, Piekary.
- ↑ a b c d e Czermak i b.d. ↓, 3.1 Szlak czerwony.
- ↑ a b c d e Rosiński i in. 2015 ↓, s. 251-252.
- ↑ a b c d e GUGiK 2023 ↓, Państwowy rejestr nazw geograficznych.
- ↑ Żmuda i in. 2000 ↓, s. 34-35.
- ↑ a b c Zwoliński 2018 ↓, mapa.
- ↑ Żmuda i in. 2000 ↓, s. 29, 30-31, 34-35.
- ↑ UMWD 2023 ↓, Mapy historyczne: Messtischblatt 1905-1944.
- ↑ a b Żmuda i in. 2000 ↓, s. 30-31, 34-35.
- ↑ a b Żmuda i in. 2000 ↓, s. 29.
- ↑ Mapa Turystyczna 2023 ↓.
- ↑ GUGiK 2023 ↓, Państwowy Rejestr Granic.
- ↑ a b UMWD 2023 ↓, BDOT10k.
- ↑ GUGiK 2023 ↓, BDOT10k.
Bibliografia edytuj
- Andrzej Czermak, 3.1 Szlak czerwony - przez Wzgórza Trzebnickie [online] [dostęp 2023-05-18] (pol.).
- Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Geoportal Krajowy, GUGiK – Geoportal Krajowy [dostęp 2023-05-11] (pol.).
- Piekary, Urząd Miejski Oborniki Śląskie [dostęp 2023-05-18] (pol.), Oficjalny serwis Gminy Oborniki Śląskie.
- Dariusz Rosiński i inni, Plan urządzenia lasu dla nadleśnictwa Oborniki Śląskie na okres od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2024 r., Program ochrony przyrody dla Nadleśnictwa Oborniki Śląskie, Program opracowano w Biurze Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej oddział w Brzegu; Sprawdził: Zastępca Dyrektora Oddziału Marek Matyjaszczyk, Akceptuje: Dyrektor Oddziału Janusz Bańkowski, Brzeg: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we Wrocławiu, 2015 (pol.).
- Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, Geoportal Dolny Śląsk, UMWD Wydział Geodezji i Kartografii; Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej [dostęp 2023-05-05] (pol.).
- Wzgórza Trzebnickie [online], Mapa Turystyczna [dostęp 2023-05-18] (pol.).
- Grzegorz Zwoliński (red.), Wzgórza Trzebnickie. Mapa dla rowerzystów i piechurów, wyd. IV, Studio PLAN, 2018, ISBN 978-83-66151-07-9 (pol.).
- Piotr Żmuda i inni, Trzebnica, Oborniki Śląskie i okolice, Wrocław: Studio wydawnicze PLAN, 2000, ISBN 83-911777-4-2 (pol.).