Pierścień Einsteina

Pierścień Einsteina – rodzaj obrazu dalekiego obiektu powstający w wyniku soczewkowania grawitacyjnego, powstaje w sytuacji, gdy obserwator znajduje się dokładnie na linii prostej wyznaczonej przez źródło pola grawitacyjnego i znajdujące się za nim źródło światła.

Przykłady pierścieni Eisteina
LRG 3-757 – pierścień Einsteina w kształcie podkowy

Pierwszy kompletny pierścień Einsteina, dzięki światłu galaktyki JVAS B1938+666, odkryli w 1998 roku astronomowie z University of Manchester korzystający z Kosmicznego Teleskopu Hubble'a. W styczniu 2008 roku odkryto pierwszy podwójny pierścień Einsteina w systemie SDSS J0946+1006.

Nazwa zjawiska pochodzi od nazwiska Alberta Einsteina, który przewidział zjawisko soczewkowania grawitacyjnego w ogólnej teorii względności. Wcześniej o możliwości obserwacji grawitacyjnego pierścienia „halo” wspomniał Oriest Chwolson[1][2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Janusz Osarczuk. Przeszłość i przyszłość soczewkowania grawitacyjnego. „Urania – Postępy Astronomii”. 1 (685), s. 19, 2000. Toruń: PTA i PTMA. ISSN 0042-0794. [dostęp 2021-06-05]. 
  2. O. Chwolson. Über eine mögliche Form fiktiver Doppelsterne. „Astronomische Nachrichten”. 20/221 (5300), s. 329, czerwiec 1924. Bibcode1924AN....221..329C. [dostęp 2021-06-05]. (niem.). 

Linki zewnętrzne edytuj