Pierre van Maldere
Pierre van Maldere, także Pieter Vanmaltre, Van Maltere, Vanmonder, van Maldern, Wan Maldere, Wanmalder, Vam Maldere, Maldera, Vand’Elmar[1] (ur. 16 października 1729 w Brukseli, zm. 1 listopada 1768 tamże[1][2][3][4]) – belgijski kompozytor i skrzypek.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
Kształcił się w Brukseli, gdzie jego nauczycielami byli Jean-Joseph Fiocco i Henri-Jacques de Croes[1]. W 1746 roku został skrzypkiem w kapeli namiestnika Niderlandów Austriackich Karola Lotaryńskiego, od 1749 roku pełnił funkcję koncertmistrza[1][2][3][4]. W latach 1751–1753 przebywał w Dublinie, gdzie prowadził Philarmonick Concerts[1][2][3]. W 1754 roku występował w Paryżu w ramach Concert Spirituel[1][2][4]. Po powrocie do Brukseli towarzyszył księciu Karolowi Lotaryńskiemu w podróżach po Europie[1]. W latach 1757–1758 przebywał w Austrii i Czechach[3], występował na dworze cesarzowej Marii Teresy w Schönbrunn[1]. W 1758 roku otrzymał stanowisko valet de chambre[1][2][3]. Od 1762 do 1767 roku zatrudniony był w brukselskim Grand Théâtre, gdzie wystawiał sztuki sceniczne[1][3]. Po bankructwie teatru w 1767 roku zajął się działalnością pedagogiczną[1].
Komponował głównie muzykę instrumentalną, cieszącą się dużą popularnością w ówczesnej Europie[1]. Jego dzieła znali Joseph Haydn i Wolfgang Amadeus Mozart[1]. Talent wirtuozowski van Maldere’a cenił Karl Ditters von Dittersdorf[1][4]. Tworzył w późnobarokowym stylu, jego sonaty na skrzypce i basso continuo mają następstwo części wolna–szybka–wolna[1]. Był jednym z pierwszych twórców symfonii, jego osiągnięcia kompozytorskie na tym polu zwiastują już nadejście klasycyzmu[1][2]. Stworzył około 60 symfonii[4], w większości o 3-częściowej budowie ze ściśle wyważonymi proporcjami części, z elementami stylu galant w warstwie melodycznej[1]. Znaleźć z nich można wiele cech typowych dla okresu Sturm und Drang, takich jak nagłe zmiany tempa, tonacje molowe i tremola[4].
Spośród napisanych przez niego dzieł scenicznych zachowała się tylko opera komiczna w stylu francuskim Le déguisement pastoral (1756)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 218. ISBN 978-83-224-0905-3.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2246. ISBN 0-02-865529-X.
- ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 543. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 574–575. ISBN 978-0-8108-7183-0.
Linki zewnętrzne edytuj
- Pierre van Maldere – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project