Pietro Sigismondi (ur. 23 lutego 1908 w Villa d’Almè, zm. 25 maja 1967) – włoski duchowny rzymskokatolicki, dyplomata papieski, sekretarz Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary.

Pietro Sigismondi
Caritas veritatis
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1908
Villa d’Almè

Data śmierci

25 maja 1967

Delegat apostolski w Kongu Belgijskim i Ruandzie-Urundi
Okres sprawowania

1949–1954

Sekretarz Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary
Okres sprawowania

1954–1967

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

15 sierpnia 1930

Nominacja biskupia

16 grudnia 1949

Sakra biskupia

8 stycznia 1950

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 stycznia 1950

Konsekrator

kard. Pietro Fumasoni Biondi

Współkonsekratorzy

Celso Costantini,
Angelo Rotta

Życiorys edytuj

15 sierpnia 1930 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Bergamo.

16 grudnia 1949 papież Pius XII mianował go delegatem apostolskim w Kongu Belgijskim i Ruandzie-Urundi oraz arcybiskupem tytularnym neapolitańskim. 8 stycznia 1950 przyjął sakrę biskupią z rąk prefekta Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary kard. Pietro Fumasoniego Biondiego. Współkonsekratorami byli sekretarz Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary abp Celso Costantini oraz urzędnik Sekretariatu Stanu abp Angelo Rotta.

27 września 1954 ten sam papież mianował go sekretarzem Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. Na tym stanowisku pozostał do śmierci. Jako ojciec soborowy wziął udział w soborze watykańskim II (z wyjątkiem I sesji).

Udzielił święceń prezbiteriatu dwóm przyszłym kardynałom Stephenowi Fumio Hamao i Emmanuelowi Wamali. 20 października 1963 był współkonsekratorem udzielonej 14 duchownym przez papieża Pawła VI sakry biskupiej.

Bibliografia edytuj