Piknik na skraju drogi

Piknik na skraju drogi (ros. Пикник на обочине, Piknik na oboczinie) – powieść science fiction wydana w 1972, napisana przez Arkadija i Borisa Strugackich.

Piknik na skraju drogi

Пикник на обочине

Autor	Arkadij i Boris Strugaccy
Typ utworu	fantastyka naukowa
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	ZSRR
Język	rosyjski
Data wydania	1972
Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego	1974
Wydawca	Iskry
Przekład	Irena Lewandowska

Treść

Powieść opisuje sytuację na Ziemi po wylądowaniu obcych i opuszczeniu przez nich planety. Nie wiadomo, kim byli obcy, jednakże pozostawili po sobie sporo śladów w sześciu Strefach Lądowania. Okolice te określa się mianem Stref, zaś ślady w postaci rozmaitych tajemniczych przedmiotów badane są przez naukowców. Oficjalnie Strefy są niedostępne dla ludzi spoza Międzynarodowego Instytutu Cywilizacji Pozaziemskich, jednakże nielegalne wynoszenie ze strefy przedmiotów kwitnie w najlepsze, a osoby parające się tym zajęciem są nazywane stalkerami. Mimo że Strefy są intensywnie badane, a na ich temat powstają liczne teorie, to jednak wszystkie pozostają w sferze domysłów, gdyż nauka nie jest w stanie zinterpretować występujących w niej przedmiotów i anomalii.

Jeden z badaczy podczas rozmowy w barze stawia hipotezę, że Ziemia była miejscem chwilowego pobytu obcych, a owe tajemnicze przedmioty i anomalie to zwykłe odpadki, których ludzkość nie jest w stanie zrozumieć – tak jak owady nie są w stanie zrozumieć pozostałości po pikniku człowieka.

Głównym bohaterem książki jest stalker Red Shoehart. Fabuła opisuje jego wybrane wyprawy do Strefy w pobliżu miejscowości Harmont oraz ich konsekwencje. W czasie jednej z nich Shoehart wyrusza na poszukiwania Złotej Kuli mającej przynieść mu szczęście.

Odbiór

Do 2021 ukazało się 90 wydań powieści w 29 językach.

Wkrótce po jej publikacji w języku angielskim, w 1978, Strugaccy zostali przyjęci jako honorowi członkowie Towarzystwa Marka Twaina za „wybitny wkład w światową literaturę science fiction”. Powieść została nominowana do nagrody Johna W. Campbella za najlepszą powieść science fiction 1978 i zdobyła drugie miejsce. W 1979 skandynawski kongres literatury science fiction przyznał szwedzkiemu tłumaczeniu Nagrodę Juliusza Verne’a za najlepszą powieść roku opublikowaną w języku szwedzkim. W 1981 na szóstym Festival du Science Fiction w Metz we Francji powieść zdobyła nagrodę za najlepszą książkę zagraniczną roku.

Ekranizacja i nawiązania

Na podstawie powieści w 1979 Andriej Tarkowski nakręcił film Stalker. Powieść była też inspiracją dla powstania serii gier S.T.A.L.K.E.R., która została zapoczątkowana grą S.T.A.L.K.E.R.: Cień Czarnobyla wydaną w 2007. Opisywana książka jest również inspiracją dla mangi oraz anime Otherside Picnic.

Po katastrofie elektrowni jądrowej w Czarnobylu osoby, które próbowały plądrować okolice czarnobylskiej elektrowni, określane były także mianem stalkerów.

Linki zewnętrzne

• Pełny tekst powieści. shnaresys.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-29)]. (ang. • ros.)