Piotr Małachowski (wojewoda krakowski)

wojewoda krakowski

Piotr Małachowski herbu Nałęcz (ur. 1730, zm. 1799) – heraldyk, wojewoda krakowski w 1782 roku, kasztelan wojnicki w 1780 roku, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w Piotrkowie w 1778 roku[1], starosta oświęcimski i przedborski[2], konsyliarz konfederacji księstw oświęcimskiego i zatorskiego w 1767 roku[3].

Piotr Małachowski
Ilustracja
Herb
Nałęcz
Rodzina

Małachowscy herbu Nałęcz

Data urodzenia

1730

Data śmierci

1799

Ojciec

Adam Leon Małachowski

Matka

Anna Teofila Rosnowska

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Syn Adama Leona Małachowskiego i Anny Teofili Rosnowskiej.

Historia edytuj

Był posłem z księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm 1758 roku[4]. Poseł księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm konwokacyjny 1764 roku[5]. Marszałek konfederacji radomskiej Księstw Oświęcimskiego i Zatorskiego[6]. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła wątpliwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku, poseł księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm 1767 roku[7]. Deputat krakowski na Trybunał Główny Koronny w 1779 roku[8]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[9]. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja[10]. Był konsyliarzem konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej[11].

Autor wartościowej - (bo opartej m.in. o Metryki Koronne i Wołyńskie, statuty litewski i I statut mazowiecki, II statut mazowiecki, oraz konstytucje sejmowe) publikacji heraldycznej "Zbiór Nazwisk Szlachty z Opisem Herbów własnych Familiom zostającym w Królestwie Polskim, i Wielkim Xięstwie Litewskim", wydanej w Łucku w 1790 roku (poszerzona reedycja Lublin 1805).

Odznaczony Orderem Orła Białego w 1780, a także był kawalerem orderu św. Stanisława[2]. Należały do niego wsie Czaniec i Harmęże oraz przylegające do nich dóbra ziemskie[2].

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. KALENDARZ polityczny dla Królestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego na rok pański 1779. w Warszawie, Nakładem y drukiem Michała Groella Księgarza Nadwornego J.K.Mci., [b.n.s]
  2. a b c Jan Nepomucen Gątkowski: Rys dziejów księstwa oświęcimskiego i zatorskiego. Lwów: nakład autora, 1867, s. 8,12.
  3. Wiadomości Warszawskie. 29 sierpnia 1767, nr 69, [b.n.s]
  4. Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 283.
  5. Tomasz Szwaciński, Sejmiki poselskie przed konwokacją 1764 r., w: Kwartalnik Historyczny R. 113 nr 1 (2006), s. 23.
  6. Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, Warszawa 1900 t. I , s. 389.
  7. Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 663.
  8. Kolęda warszawska na rok 1779, [b.n.s]
  9. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 308.
  10. Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 272.
  11. Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 - styczeń 1793), Katowice 2000, s. 162.