Piotr Władysław Nowosielski (ur. 1 czerwca 1900, zm. ?) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Piotr Władysław Nowosielski
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data urodzenia

1 czerwca 1900

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

15 Pułk Piechoty „Wilków”
66 Kaszubski Pułk Piechoty
3 Pułk Piechoty Legionów
64 Pomorski Pułk Strzelców Murmańskich
45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
44 Pułk Strzelców Legii Amerykańskiej

Stanowiska

adiutant

Główne wojny i bitwy

Wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi
Za służbę graniczną

Życiorys edytuj

Piotr Władysław Nowosielski jako podchorąży 15 pułku piechoty „Wilków” walczył na wojnie z bolszewikami. Za czyny waleczne został odznaczony Orderem Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyżem Walecznych[1].

1 czerwca 1921, w stopniu podporucznika, w dalszym ciągu pełnił służbę w 15 pp[2]. W 1923 pełnił służbę w 66 pułku piechoty w Chełmnie[3]. 4 września tego roku został przeniesiony do 3 pułku piechoty Legionów w Jarosławiu[4]. W maju 1924 roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Baranowicze na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat nieświeski, z równoczesnym przeniesieniem do korpusu oficerów administracji, dział kancelaryjny[5]. We wrześniu tego roku został przydzielony do PKU Nisko na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat niżański[6]. W maju 1925 został przydzielony do PKU Sanok na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat strzyżowski[7].

W październiku 1927 został przeniesiony z 64 pułku piechoty w Grudziądzu do Korpusu Ochrony Pogranicza[8], przydzielony do 29 batalionu KOP w Suwałkach i wyznaczony na stanowisko oficera młodszego kompanii granicznej „Filipów”[9]. 28 sierpnia 1928 przesunięty został do dowództwa batalionu. 2 kwietnia 1929 został awansowany na stopień kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 i 5. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W tym samym miesiącu zastępował adiutanta batalionu. Według wykazu z 30 kwietnia 1929 był oficerem młodszym 2 kompanii strzeleckiej, a 12 maja tegoż roku został wyznaczony na stanowisko oficera materiałowego batalionu. Według wykazu z 31 października 1929 będąc oficerem materiałowym pełnił dodatkowo funkcję płatnika batalionu[1]. Według stanów z 1 maja i 1 listopada 1930 oficer materiałowy. Według stanu z lipca 1932 dowódca 2 kompanii strzeleckiej. 21 marca 1933 przekazał kompanię i opuścił Suwałki w związku z przeniesieniem do 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem[11][12]. W marcu 1939 był na stanowisku oficera mobilizacyjnego 45 pułku piechoty. W czasie kampanii wrześniowej 1939 dowodził II batalionem 44 pułku piechoty[11], a następnie II batalionem odtworzonego 44 pp w składzie kombinowanej dywizji generała Jerzego Wołkowickiego[13].

Ordery i odznaczenia edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Ochał 2009 ↓, s. 93.
  2. Spis oficerów 1921 ↓, s. 65, 793, tu podano, że urodził się 1 czerwca 1898 roku.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 314, 439.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 18 września 1923 roku, s. 562.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 maja 1924 roku, s. 274.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 93 z 12 września 1924 roku, s. 523.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 54 z 17 maja 1925 roku, s. 262.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 329.
  9. Ochał 2009 ↓, s. 93, wg autora został przeniesiony z 64 pp 30 września 1927.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 106.
  11. a b Ochał 2009 ↓, s. 94.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 96.
  13. Głowacki 1986 ↓, s. 345, wg autora był wówczas majorem.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 19 marca 1921 roku, s. 483.
  15. M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1937 roku, s. 40.

Bibliografia edytuj